Reditelj ove predstave je Diego de Brea,jedan od najuglednijih slovenačkih reditelja srednje generacije (1969).
Studirao je komparativnu književnost i istoriju umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Ljubljani, a pozorišnu režiju na ljubljanskoj Akademiji (AGRFT) upisao je 1995. Njegova diplomska predstava Obločnica, ki se rojeva nagrađena je 1999. na međunarodnom teatarskom festivalu studentskih produkcija u Brnu.
S jednakom se predanošću bavio raznovrsnim teatarskim oblicima i žanrovima, pa se na popisu njegovih rediteljskih radova, uz autorske projekte, reinterpretacije klasičnih djela i postavke drama savremenih autora, mogu naći i različiti muzičko-scenski projekti, lutkarske predstave, te predstave za mlade.
Najvažnije režije: Pilot – omaž Srečku Kosovelu (1997), Federiko – poezija F. G. Lorke (1999), Oton Župančič, Veronika Deseniška (2000), Jonesko, Kralj umire (2000), Bob Fos, Čikago (2002), Dvoboj (GLEJ, 2002), R. Šimelpfenig, Arapska noć (2003), De Vinji, Chatterton (2004), Cankar, Sablazan u dolini svetog Florijana (2005), A. Dima, Kraljica Margo (2005), K. Marlou, Edvard Drugi (2005), K. Marlou, Doktor Faust (2006), Lukino Viskonti, Sumrak bogova (2006), Žene, Sluškinje (2007).
Osim u Sloveniji, režirao je i u Italiji (autorski projekat Leonora), Hrvatskoj (Šekspir, Otelo, HNK Rijeka, 2007) i Crnoj Gori (Petar II Petrović Njegoš, Gorski Vijenac).
Predstave ovog reditelja gostovale su na festivalima i u teatrima u Antverpenu, Beogradu, Bogoti, Dortmundu, Londonu, Monsu, Parizu, Zagrebu, Sarajevu i Varni, a na festivalu slovenačkog pozorišta, Borštnikovo srečanje, dobitnik je posebne nagrade (Dvoboj) i dvije nagrade za estetski pomak (Kraljica Margo, Edvard Drugi).
Ken Kizi (17.9. 1935 – 10.11. 2001) bio je američki pisac, kao i kontrakulturna ikona koja je, po mnogima, predstavljala vezu između Beat generacije 1950-ih i hipija 1960-ih.
Kizi je bio veliki promoter LSD-a. Početkom 1960-ih preselio se u La Hondu, posjed pedeset milja južno od San Francisca, gdje je razvio pravu psihodeličnu komunu. La Honda je postala centar okupljanja umjetnika, pjesnika i muzičara. Tu je Kesey počeo s praksom tzv. "acid test"ova, tj. okupljanja istomišljenika radi zajedničke konzumacije halucinogenih sredstava i rasprava o učincima.
Kizi je došao u kontakt s drogama kad se dobrovoljno javio za eksperimentisanje s LSD-om u jednoj bolnici, a potom i zaposlio kao noćni čuvar na njenom psihijatrijskom odjeljenju. Tu je otkrio mnoštvo droga i dobio inspiraciju za roman Let iznad kukavičjeg gnijezda.
Komentari