Kod spomen ploče postavljene u dvorištu Vlade, na mjestu gdje je atentat izvršen, vijenac je u ime aktuelnih ministara, položio premijer Srbije Aleksandar Vučić. 

Prvi demokratski izabrani premijer Srbije i lider Demokratske stranke Zoran Đinđić ubijen je pre 13 godina, na ulazu u zgradu Vlade Srbije, oko 12.30 časova, nakon čega je uvedeno vanredno stanje u zemlji, koje je trajalo do 22. aprila, a u policijskoj akciji "Sablja" uhapšeno je 11.665 osoba, među kojima je bilo partijskih funkcionera, visokih vojnih oficira, nosilaca pravosudnih funkcija i estradnih umjetnika, prenosi Anadolija.

Kao izvršioci odmah su osumnjičeni pripadnici zemunskog kriminalnog klana, što je potvrđivala i činjenica da je planirano da se tog dana potpiše nalog za hapšenje jednog broja pripadnika te kriminalne grupe. 

Kao glavni u organizovanju ubistva premijera Đinđića, osumnjičeni su bili nekadašnji komandant raspuštene Jedinice za specijalne operacije (JSO) Milorad Ulemek Legija i pripadnici zemunskog klana Dušan Spasojević Šiptar i Mile Luković Kum, koji su ubijeni 27. marta u pokušaju policije da ih uhapsi. 

Milorad Ulemek Legija bio je u bjekstvu 14 mjeseci, ali se predao 2. maja 2004. godine i osuđen je na 40 godina zatvora, koliko je dobio i neposredni izvršilac atentata Zvezdan Jovanović, koji je uhapšen za vreme akcije "Sablja". Vrhovni sud je potvrdio ove presude u decembru 2008. 

U avgustu 2003. podignuta je optužnica protiv 44 osobe za učešće u organizovanju ubistva. Suđenje im je počelo 22. decembra 2003. u Okružnom sudu u Beogradu, a 23. maja 2007. godine proglašeni su krivim i osuđeni na ukupno 378 godina zatvora. 

U obrazloženju presude između ostalog je navedeno i da je ubistvo Zorana Đinđića političko ubistvo upereno protiv države, ali politička pozadina ubistva do danas nije rasvijetljena.

Zoran Đinđić bio je jedan od vođa Demokratske opozicije Srbije (DOS) i revolucije "5. oktobar", kojom je sa vlasti zbačen Slobodan Milošević. Iako je DOS prethodno porazio Miloševića i na saveznim i na republičkim izborima, za potvrđivanje pobjede moralo se izaći na ulice 5. oktobra 2000. godine. 

U januaru 1997. godine izabran je za gradonačelnika Beograda, iz koalicije "Zajedno", kao prvi nekomunistički gradonačelnik prijestonice Srbije od 1945. godine. 

Đinđić je rođen 1. avgusta 1952. godine, u Bosanskom Šamcu. Studirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, a osnovne studije završio je vrlo brzo, za tri i po godine. Doktorirao je 1979. na Univerzitetu u Konstancu, u Njemačkoj, na temu "Problemi utemeljenja kritičke teorije društva", dok mu je mentor bio jedan od najistaknutijih filozofa druge polovine 20. veka, Jirgen Habermas.

Iza sebe ostavio je suprugu, ćerku i sina.