Prije sahrane održana je liturgija za upokojene, koju je predvodio vladika šumadijski Jovan, a liturgiji i sahrani prisustvovali su, uz ostale, predsjednik Srbije Tomislav Nikolić, predstavnici Vlade i Vojske Srbije, supruga kneza Aleksandra kneginja Barbara, sinovi knez Dušan, knez Mihajlo i knez Sergej Karađorđević, sestra kneginja Jelisaveta Karađorđević, prestolonasljednik Aleksandar Karađorđević sa suprugom Katarinom, predstavnici diplomatskog kora, saradnici, prijatelji i poštovaoci kneza Aleksandra, piše Anadolija.

 Prema sopstvenoj želji, knez Aleksandar je sahranjen u grobnici crkvene porte, a kovčeg su do grobnice otpratili pripadnici 98 Vazduhoplovne brigade iz Lađevaca, dok su ga u grobnicu položili Kneževi Šumadinci. 

Knez Aleksandar je sin prvenac namjesnika kneza Pavla Karađorđevića i kneginje Olge, a praunuk je kneza Aleksandra, najmlađeg sina vožda Karađorđa Petrovića. Rođen je u Velikoj Britaniji, 13. avgusta, 1924. godine.

Posle puča, 27. marta 1941. godine bio je u izgnanstvu, najprije u Grčkoj, a potom u Egiptu i Keniji. Kada je napunio osamnaest godina (1942), prijavio se kao dobrovoljac u RAF (Ratno vazduhoplovstvo Britanije) i učestvovao je u Drugom svjetskom ratu sa hiljadu sati borbenog leta.

Po završetku Drugog svjetskog rata, vlast u SFR Jugoslaviji oduzela mu je građanska prava i u izgnanstvu je bio do 2000. godine, od kada je intenzivno dolazio u Srbiju i obilazio gradove, sela, crkve i manastire.

Od 1930. godine, knez Aleksandar nosio je titulu knez od Jugoslavije, a nosilac je i velikog broja visokih odlikovanja, među kojima su orden Karađorđeve zvezde I reda, orden Belog orla I reda, orden Jugoslovenske krune I reda, orden Svetog Save I reda.

Iz dva braka sa kneginjama Marijom Pijom od Savoje i Barbarom od Lihtenštajna ima petoro djece.