Ove najave stigle su istovremeno kada se Pariz prijavljuje za domaćina Olimpijskih i Paraolimpijskih igara 2024. te za domaćina Svjetske izložbe (World Expo) 2025. 

Ajfelov toranj izgrađen je 1889. za Svjetski sajam (World Fair) i trebalo je da ostane samo privremeno, ali pretvorio se najveću parisku atrakciju. Izdržao je ovako dugo zahvaljujući redovnim renoviranjima, a ova koja slijedi jedna je od najvećih. 

Prethodna velika rekonstrukcija odvijala se 1981. kada je cilj bio smanjiti težinu tornja za 1000 tona. Naime, tokom vremena u tornju je otvoren restoran koji je dodao na težini pa je to uticalo na strukturne deformacije. I tada su se renovirali liftovi, stepenište i radilo se na poboljšanju sigurnosti. 

1889. 

Toranj je otvoren i bio je opremljen trobojnim lampicama, plavom, bijelom i crvenom, a signal se mijenjao svakih 90 sekundi. Tako su se testirale kočnice liftova tako što su se rezali njihovi metalni kablovi. Srećom, radile su rezervne kočnice i hiljade lampica je osvjetljavalo toranj. 

1900. 

Postavljeni su novi liftovi koji su vozili 10 puta u satu i mogli su da prenesu 40 putnika. 

1914. 

Toranj je tokom Prvog svjetskog rata bio zatvoren. 

1937. 

Arhitekta Andre Graset izgradio je najveći svjetski luster koji je visio ispod prve platforme tokom Izložbe umjetnina i tehnika. Luster je bio sastavljen od 10 kilometara šarenih fluorescentnih tuba povezanih s 30 projektora koji su bili upereni prema nebu. 

1941. 

Tokom Drugog svjetskog rata Ajfelov toranj bio je zatvoren. 

1957. 

Nakon požara koji je izbio na vrhu tornja moralo je da se krene u rekonstrukciju za popravak štete, koja je trajala godinu. Postavljena je nova platforma i oprema za prenose uživo, koji su omogućili tri radijske i televizijske stanice da emituju svoj signal. 

1965. 

U sjevernom delu instaliran je novi lift koji može da prevozi 100 putnika. 

1969. 

Na prvom nivou postavljeno je klizalište. 

1981. 

Rekonstrukcija u cilju smanjenja težine tornja za 1000 tona. 

1982. – 1983. 

Na trećem nivou postavljene su dvije platforme. Na jednoj su postavljeni stolovi koji pokazuju udaljenost prema drugim gradovima, a na drugoj otvorena terasa s pogledom u kancelariju Gustava Ajfela. Dodat je i novi lift, koji je u satu mogao da prenese do 1700 ljudi. 

1995. 

Na redu je bilo 17. krečenje. Svakih sedam godina radnici na toranj nanose 60 tona boje, a cilj je sačuvati strukturu gvožđa i čelika. 

2000. 

Za proslavu novog milenijuma toranj je dobio 20 .000 lampica, koje su instalirane jedna po jedna. I danas možete uhvatiti “šou” naizmjeničnog svjetla, pet minuta svakog sata tokom večeri.

B92/punkufer.hr