Čak Beri, legendarni rok gitarista, poznat po pesmama o automobilima i ženama, bio je jedan od pionira rokenrol muzike, prenosi Njujork tajms.

Policija američke savezne države Misuri je potvrdila njegovu smrt.

Hitna pomoć je na poziv došla u kuću Čaka Berija koji nije davao znake života. Nakon pokušaja reanimacije konstatovana je smrt ovog 90-godišnjaka, navodi se u saopštenju na Fejsbuk strani policije.

Berijeva porodica je zamolila za privatnost u trenucima žalosti, prenosi RTS.

Karijera Čaka Berija trajala je sedam decenija. Godine 1984. dobio je nagradu Gremi za životno djelo i jedan je od prvih članova Rokenrol kuće slavnih (1986).

Proslavio se pjesmama kao što su Maybellene (1955), Roll Over Beethoven (1956), Rock and Roll Music (1957), School Day (1957), Johnny B. Goode (1958).

Čarls Edvard Anderson, poznatiji kao Čak Beri, bio je tekstopisac koji je razumio šta su tinejdžeri željeli, prije nego što su oni to sami znali. Razvio je i uveo ritam i bluz u glavne elemente rokenrola, prenosi Gardijan.

Imao je veliki uticaj na kasniju rok muziku.

Rođen je 18. oktobra 1926. godine, u porodici srednje klase u Sent Luisu. Gitaru je prvi put uzeo u ruke u srednjoj školi, a  prvi njegov hit bila je pesma Maybellene. Kao tinejdžer uhapšen je zbog pokušaja krađe, zbog čega je tri godine proveo u popravnom domu. Poslije toga se zaposlio u fabrici „Dženeral motorsa“.

Muzici se u potpunosti vratio tokom pedesetih, kada je sa bubnjarom Ebijem Hardingom i klavijaturistom Džonijem Džonsonom osnovao trio. Sa njima se „probijao“ kroz noćne klubove, a u isto vrijeme radio kao frizer.

Jedna od ključnih godina u njegovoj karijeri bila je 1955, kada je upoznao bluz muzičara Madija Votersa i producenta Leonarda Česa.

Tokom pedesetih je snimio neke od svojih najvećih hitova.

Godine 1959. uhapšen je u Sent Luisu pod optužbom da je 14-godišnju djevojčicu, zarad prostitucije, prevozio preko državnih granica. Osuđen je dvije godine kasnije, nakon što je prva presuda poništena zbog rasnih uvreda sudije, i proveo 20 mjeseci u zatvoru. Njegovi prijatelji su govorili da ga je to iskustvo veoma promijenilo.

Juna 1979. nastupio je u Bijeloj kući, na zahtjev tadašnjeg predsjednika SAD Džimija Kartera.