Kako piše Dan, Tužilaštvo je u tom slučaju provjeravalo i postupke Miloša Marovića, sina bivšeg potpredsjednika DPS-a Svetozara Marovića, za kojeg postoji sumnja da je učestvovao u nezakonitim poslovima.

Istražne radnje u ovom slučaju završene su dostavljanjem nalaza vještaka finansijske struke, a Specijalno državno tužilaštvo će u narednom periodu donijeti odluku o daljim koracima, odnosno o hapšenju osumnjičenih.

Istragom su obuhvaćeni i bivši jugoslovenski vaterpolo reprezentativac Petar Trbojević i Dragoljub Dvojaković iz Beograda. Sumnja se da je projektom akva-park, na brdu Topliš kod Budve, opštinskom budžetu pričinjena direktna šteta od preko 10 miliona eura.

Mlađi Marović još prije godinu dana saslušan ovim povodom u Specijalnom državnom tužilaštvu. Iskaz je tada dao i bivši gradonačelnik Budve Rajko Kuljača.

Marović i on su negirali da su učestvovali u malverzacijama u vezi sa pomenutim projektom. Marović je kazao da je imao akcije u firmi koja je dobila posao za gradnju akva-parka, ali da on nije bio uključen u taj posao, jer je ta firma imala još osnivača.

Na tenderu za zakup zemljišta na Toplišu za gradnju vodenog grada prvorangirani ponuđač bila je kiparska firma Numeriko trejding limitid, čiji su osnivači Miloš Marović, sa 450 akcija, sada pokojni Dragan Bećirović, sa 200 akcija, Dragoljub Dvojaković, sa 200 akcija, i Petar Trbojević, sa 100 akcija.

Zvanična dokumentacija državnih organa pokazuje da je u projekat izgradnje vodenog grada u Budvi od 2006. do 2011. godine iz budžeta investirano skoro sedam miliona eura, iako su za sve to vrijeme obavljeni samo pripremni i grubi radovi, koji su iznosili svega oko milion eura.

Na lokaciji na brdu Topliš, gdje je Opština Budva 2006. godine planirala izgradnju velepenog vodenog grada, do 2011. godine nije bilo nikakvog objekta, niti je projekat išao dalje od početne faze.

Ipak, revizija završnih računa opštinskog budžeta pokazala je da je novac isplaćivan uprkos tome što su radovi postojali samo na papiru. Specijalno državno tužilaštvo provjerava gdje je završilo oko šest miliona eura i za koliko je državni budžet oštećen.

Opština Budva je prvo garantovala za kredit kiparskoj firmi Numeriko trejding limitid. Taj kredit nije plaćan, aktivirana je garancija i Opština je uz kamate platila NLB banci dva i po miliona eura.

Osim toga, dva miliona za vodeni grad uzela je 2007. godine i kompanija Moninvest, čiji je suvlasnik jedno vrijeme bio i Svetozar Marović. I taj kredit je, kako je tvrdila opozicija, otplatila Opština, i to u iznosu od dva i po miliona eura, uzimajući u obzir pripadajuće kamate.

U završnom računu budžeta Opštine Budva 2009. godine navodi se da je na ime radova za izgradnju vodenog grada isplaćeno 1.497.611 eura. U završnom računu opštinskog budžeta 2010. godine vidi se da je za vodeni grad isplaćeno 740.328 eura, a po završnom računu budžeta za 2011. isplaćeno je 118.040 eura.

Na ime kredita isplaćena su četiri i po miliona, a iz budžeta su isplaćena oko dva miliona i 355 hiljada eura. Ukupno, projekat vodeni grad je poreske obveznike koštao 6.855.797 eura, a ukupni radovi od 2006. do 2012. godine mogli su da koštaju najviše milion, jer se na za sve to vrijeme nije išlo dalje od pripremnih radova.

O kakvom se nezakonitom aktu radi pokazuje i činjenica da je 2014. godine Opština Budva sklopila ugovor sa investitorom o izgradnji vodenog grada na Toplišu.

Predsjednik Višeg suda Boris Savić će u zakonskom roku od tri dana, odnosno najkasnije do srijede, donijeti odluku o tome da li će prihvatiti žalbu advokata Zdravka Begovića ili će potvrditi odluku kotorskog suda kojom je određeno da se bivši visoki funkcioner DPS-a Svetozar Marović odmah javi spuškoj upravi radi izdržavanje zatvorske kazne.

Begović je žalbu pisao ističući da je zdravstveno stanje njegovog branjenika loše i da se on već duže vremena nalazi u bolnici, gdje prima odgovarajuću terapiju.

Medicinsku dokumentaciju Marovića vještačila je komisija ljekara i to po naredbi kotorskog suda. Oni su utvrdili da je zdravstvene tegobe Marovića moguće medicinski zbrinjavati i u Spužu.