Ovo su šesti parlamentarni izbori na Kosovu nakon rata 1999. godine i treći prijevremeni. Pravo glasa na izborima ima 1.872.941 građanin. Među njima je 155.202 novih glasača. Od državljana Kosova, koji žive u inostranstvu, za glasanje putem pošte registrovalo se 15.118 glasača. 

Glasa se u 889 glasačkih centara sa ukupno 2.490 glasačkih mjesta. Glasanje traje od sedam do 19 sati. 

Centralna izborna komisija je akreditovala 29.264 domaćih i međunarodnih posmatrača, predstavnika političkih subjekata, domaćih nevladinih organizacija, međunarodnih organizacija, domaćih i stranih medija, kao domaćih i inostranih institucija uglavnom izbornih tijela. 

Za održavanje izbornog procesa su zaduženi i policija Kosova i Državno tužilaštvo. 

U CIK-u je verifikovano 26 političkih subjekata za ove izbore, pet koalicija, 19 političkih partija i dvije građanske inicijative.

Ukupan broj sertifikovanih kandidata za poslanike, koji su na izbornim listama političkih subjekata je 971. Od 26 subjekata, pet je iz albanske većinske zajednice i 21 iz manjinskih zajednica. Birači imaju mogućnost da glasaju samo za jedan politički subjekt, kao i za najviše pet kandidata istog subjekta.

Albanski subjekti imaju i nominovane kandidate za premijera Kosova. 

Demokratska partija Kosova, Kadrije Veselija je sklopila koaliciju sa opozicionim partijama, Alijansom za budućnost Kosova (AAK), Ramuša Haradinaja i Inicijativom za Kosovo (Nisma), Fatmira Limaja, a za premijera je kandidovan lider Alijanse, Ramuš Haradinaj. 

S druge strane, formirana je koalicija Demokratski savez Kosova, Ise Mustafe- Alijansa za novo Kosovo (AKR), Behxheta Pacolija- Alternativa, Mimoze Kusari-Lila. Mustafa je odustao od ponovne kanidature za premijera i mesto prepustio svom bliskom partijskom saradniku Avdulahu Hotiju, dosadašnjem ministru finansija. 

Do sada najveća opoziciona partija, Pokret “Samoopredjeljenje”, na izbore izlazi sama i njen kandidat za premijera je Albin Kurti, visoki zvaničnik i osnivač tog Pokreta. 

Do izbora dolazi nakon što je u kosovskoj Skupštini 10. maja izglasano nepovjerenje Vladi koju je dvije i po godine vodio Isa Mustafa. Nemogućnost ratifikacije sporazuma o demarkaciji granice sa Crnom Gorom, što je preostali uslov za liberalizaciju viza građanima Kosova, bio je jedan od glavnih razloga za raspad vladajuće koalicije.

Iako je opozicija inicirala rušenje Vlade, Vlada je pala glasovima poslanika Demokratske partije Kosova (PDK), koja je bila dio vladajuće koalicije zajedno sa Demokratskim savezom Kosova (LDK).