U posljednjih desetak godina, kvalitet animiranih filmova je često premašivao kvalitet igranih. Tako su 2009. i 2010. godine „Gore“ i „Priča o igračkama 3“ bili nominovani za nagradu Oskar ne samo u kategoriji najboljeg animiranog ostvarenja, već i u kategoriji najboljeg filma.
Doba kada je samo studio Piksar pravio djela vrhunskog kvaliteta, nepovratno je prošlo pojavom filma „Kako da trenirate svog zmaja“ (Kris Senders, 2010) studija Drimvorks, a nastavljeno pojavom „Razbijača Ralfa“ (Rič Mur, 2012) studija Dizni.
Zbog toga je publika željno iščekivala „Kruds“ čiju režiju opet potpisuje Senders, pri čemu se pokazuje da krajnji rezultat nije na nivou njegovog prethodnog rada.
Svojeglava Ip (Ivana Popović) je tinejdžerka iz praistorije koja živi u pećini sa roditeljima, sestrom, bratom i babom. Glava porodice, otac Grag (Dragan Vujić), plaši se neprijateljskog okruženja i zbog toga želi da njegovi najbliži što manje izlaze iz pećine. Ip ga ne sluša, što dovodi do prepirki i sukobljavanja.
Međutim, ubrzo počinje odvajanje kontinenata zbog čega je porodica prinuđena da napusti sklonište i potraži novi dom. Na putu upoznaju mladog Gaja (Marko Janketić) koji ih uči novim vještinama. One im povećavaju šansu za preživljavanje, ali se svi ti noviteti Gragu nikako ne dopadaju.
„Krudsi“ bi se mogli opisati kao uspjela kombinacija „Hrabre Meride“ i „Ledenog doba“. Lik glavne junakinje ima dosta sličnosti sa otresitom Škotlanđankom, dok je okruženje takvo da nedostaju samo mamut Meni i tigar Dijego.Na bazičnom nivou, to je animirana komedija u potpunosti prilagođena najmlađima koja se dešava u šarenom i maštovito osmišljenom okruženju. Autori su sintagmu „kameno doba“ shvatili prilično široko, te svijet naselili neobičnim stvorenjima kojih se ne bi postidio ni „Avatar“ (Džejms Kamerun, 2009).
Srećom, izgleda da je ovo rezultat puke koincidencije, tako da djelo, i pored sličnosti, ne djeluje kao omaž. „Krudsi“ su iznenađujuće slojevit film i njegova kompleksnost leži u više ravni.
Na bazičnom nivou, to je animirana komedija u potpunosti prilagođena najmlađima koja se dešava u šarenom i maštovito osmišljenom okruženju. Autori su sintagmu „kameno doba“ shvatili prilično široko, te svijet naselili neobičnim stvorenjima kojih se ne bi postidio ni „Avatar“ (Džejms Kamerun, 2009).
(Izvor:Vijesti)
