U savremenoj britanskoj kinematografiji lako je ispratiti tematski trend prikazivanja problema sa kojima se suočava siromašna omladina iz predgrađa. Bilo da je pristup realističan („Akvarijum“, Andrea Arnold, 2009), estetizovan u rep-formi („Opaki kvart“, Ben Dro, 2012) ili obogaćen naučnom fantastikom („Napad na blok“, Džo Korniš, 2011), zajednički sadržalac je sumorna svakodnevica protagonista, koja je već dovela do njihove otupjelosti i brutalnosti.
Može se reći da svi ovi filmovi počinju u trenutku kada su naši junaci, iako mladi, već potpuno formirani, tako da je akcenat više na načinu na koji se suočavaju sa problemima, nego na okolnostima koje su ih formirale.
Veteran Ken Louč („Rif-Ref“, 1991), koji je u svojoj gotovo pet decenija dugoj karijeri većinom režirao filmove koji analiziraju političke i društvene odnose, prilazi ovoj temi optimistično i na način koji se umnogome razlikuje od gore navedenih naslova.
Robi (Pol Brenegen) je osuđen na društveno-koristan rad umjesto zatvora. Kada dobije dijete sa djevojkom Lioni (Sojban Rajli), odlučuje da potpuno promijeni svoj život. Otežavajuću okolnost predstavlja Lionina porodica, kao i poznanici sa kojima je u sukobu, a koji žele da mu se osvete.
Uz pomoć mentora Harija (Džon Henšou) i drugih osuđenika, odlučuje da nauči više o degustaciji i tehnici pravljenja viskija, nadajući se da će tako riješiti svoje probleme.
Louč i na ovom filmu sarađuje sa Polom Lavertijem, koji je napisao scenario za Zlatnom palmom nagrađeni „Vjetar koji njiše ječam“ (2006). Laverti film postavlja kao škotsku komediju, pri čemu ovaj nacionalni predznak nije slučajno umetnut.
Naime, autori insistiraju na ikonografiji, pa je ovo film o škotskom viskiju u kome glavni junaci nose kiltove, govore o istoriji i Rob Roju, a stignemo da vidimo i par turističkih atrakcija Edinburga. Da je Louč našao način da ubaci partiju golfa u film, finansijer bi vjerovatno bilo udruženje škotskih turističkih agencija.
Dramski, djelo pokušava da liči na klasik „Stranputice“ (Aleksandar Pejn, 2004), samo što ulogu vina ovdje igra viski. Problem je u tome što autori do samog kraja nikako da se odluče kom žanru ovo djelo treba da pripada.
Nama ostaje da se pitamo, u čemu je onda poenta filma?
(Izvor:Vijesti)
