Novi roman Mišela Uelbeka „Karta i teritorija“ otvara se umjetnikom koji radi na slici naslovljenoj „Dejmijen Hirst i Džef Kuns dijele umjetničko tržište“. To je realističan portret dva čuvena umjetnika u konverzaciji, zasnovan na njihovim fotografijama u medijima, i mada lik fikcionalnog umjetnika iz romana Džed Marten može da zarobi Hirsta posve lako sa njegovom ’životinskom britanskom arogancijom’, on ne može stvarno da dobije vizuelno razumijevanje Kunsa. U svom očaju u nemogućnosti da naslika ovog „mormonskog pornografa“, on uništava platno.
Slikarska analiza umjetničkog tržišta sprovodi se kasnije u knjizi. Međutim, kada Martin postane bogat, njegov galerista ističe da bi on sada bio u poziciji da izloži ovaj rad koji bi prije izgledao kao kisjelo grožđe. Slika je trebalo da uhvati trenutak kada je Hirst zamijenio Kunsa na mjestu broj jedan najprodavanijih savremenih umjetnika. Ovo označava trijumf – prema Uelbekovom romanu - „smrti i morbidnog straha nad pornografijom i zadovoljstvom”.
Naime, Hirstovi radovi koji, mahom, evociraju koncept realnost smrti, nadmašili su tržišnu vrijednost umjetničkih djela, obilježenih oznakom seks, koja prodaje sve – u širokom luku od motokultivatora do hrane za bebe. Tako je rasčarani seks postao odveć površan da bi ikome bio uzbudljiv, pa su Hirstove ajkule prezervirane pomoću formaldehidnog anti-reagensa, i njegove ljudske lobanje optočene dijamantima, postale novi modni šik na putu od Erosa ka Tanatosu.
Sve ove stvari potpisuju smrtnu presudu Erosu, pa je otud smrt postala ostvarenje rada sna krupnog kapitala, dok je upravo Hirst postao umjetnički predstavnik ovakvog pogleda na svijet.
(Izvor:B92)
