Berkuljan je tužilaštvu takođe predočio dokaze o nestanku više od 8.997 predmeta i istorijskih dokumenata iz fonda Narodnog muzeja.

Berkuljan je pojasnio da se ova prijava ne zasniva na dokumentaciji Uprave za zaštitu kulturnih dobara, niti ima veze sa manjkom koji je konstatovan tokom procesa revalorizacije. Zbog toga se, kako je rekao, ne radi ni o aneksu ranijoj prijavi.

“U pitanju je potpuno nova informacija, koja se odnosi na fondove do današnjeg dana, a ne na stanje iz 1964. godine, kojim se bavila Uprava za kulturna dobra”, istakao je Berkuljan.

Berkuljan je tužilaštvu objasnio da se prijava odnosi na više od 810 jedinica numizmatike iz “Numizmatičke zbirke” bivšeg Državnog muzeja, odnosno današnjeg Muzeja kralja Nikole.

“Svi podaci, koji su u zvaničnoj formi dostavljeni Komisiji za reviziju fonda Muzeja kralja Nikole preko direktorke Anastazije Miranović, govore da je u toj zbirci uvijek bilo više predmeta nego danas, pogotovo ako se uzme u obzir najveći zabilježeni broj od 1.540 iz 1971. godine (popisni inventar), naspram današnjih oko 730, koliko je zabilježeno u Zapisniku o primopredaji numizmatike i filatelije u Istorijskom muzeju od prije četiri godine. Kao nedostajući primjerci posebne vrijednosti figuriraju tri zlatnika, od kojih dva dukata mletačkog dužda Domenika Kontarina i jedan sa figurom Sloge iz 1614 godine”, naglasio je Berkuljan.

Takođe, konstatovao je manjak i najmanje 350 primjeraka filatelije. U godišnjim popisnim inventarima Državnog muzeja od 1962. i 1963. godine, prema riječima Berkuljana, bilježi se 487 primjeraka, od kojih i “album crnogorskih maraka 1874-1918.

Utvrdio je i nestanak pokretne kuhinje, ,,karoca, zaprežnih kola i 12 topova iz bivšeg Muzeja NOB-a. Takođe, prema saznanjima Berkuljana, nedostaju i 3.693 originalna primjerka dokumenata Muzeja NOB-a i drugi “tematski zavedeni, čiji ukupan broj sigurno nije bio manji od 5.000.

“Pomenutih 3.693 dokumenta su popisani u dokumentacij i Stanislava Raka Vuj oševića 1967. godine, naslovljenoj “Otuđeni muzejski materijal”. Ovome treba dodati i originalna dokumenta koja su odnešena 1950. a nijesu vraćena od strane Vojno-istorijskog instituta u Beogradu, o čemu govori priloženi dokument Rista Dragićevića iz 1954. godine. Iako ni ovdje brojka nije precizirana, može se izvesti zaključak da je u spornom periodu, zajedno sa prethodno navedenim, odnešeno ukupno više od 5.000 originalnih dokumenata” ističe, između ostalog Berkuljan.

Pobjeda