Naime, analiza Fonda za zdravstveno osgiuranje je pokazala da je po jednom slučaju izgubljeno 65, odnosno šest radnih dana po zaposlenom, kao i da su po broju izgubljenih radnih dana prednjačili građani sjevernog dijela zemlje. Ukupni troškovi za bolovanja 2018. godine iznosili su 5,95 miliona eura.
Crnogorci su tokom prošle godine po osnovu bolovanja kojih je ukupno otvoreno 17.563 izgubili čak 1.140.540 radnih dana. Iz Fonda za zdravstveno osiguranje su naveli da je izgubljeno 65 dana po slučaju, odnosno šest po zaposlenom. U dokumentu je navedeno i da je tokom 2018. godine otvoreno 2.561 trudničko bolovanje, po osnovu kojih je 239.520 izgubljenih radnih dana, odnosno 94 po slučaju ili jedan radni dan po zaposlenom.
“Fondu za zdravstveno osiguranje Crne Gore je po osnovu naknade za vrijeme privremene spriječenosti za rad ostvarene tokom 2018. godine podnijeto zahtjeva za refundaciju u iznosu 5,95 miliona eura, što je za čak 527.000 eura ili za oko 9,71 procenat više u odnosu na isti period 2017. godine”, navodi se u analizi Fonda, pišu DN.
U Fondu navode i da je u osam lokalnih samouprava u Crnoj Gori evidentiran veći broj izgubljenih radnih dana po slučaju od prosječnog broja na nivou države 65. Među njima prednjače Žabljačani sa 91 izgubljenim radnim danom po slučaju, Kolašinci sa 87, zatim Podgoričani i Ulcinjani sa po 73, Danilovgrađani 72, te Barani, Mojkovčani i građani Šavnika sa po 67 izgubljenih radnih dana po slučaju.
Ovaj pokazatelj ne uključuje samo započeta i završena bolovanja tokom posmatranog perioda već i dane ranije započetih bolovanja, precizira se u analizi Fonda.
“Broj izgubljenih radnih dana po zaposlenom prikazan po opštinama pokazao je da, u odnosu na izgubljeni broj radnih dana u Crnoj Gori (šest), sljedeće opštine imaju veći broj izgubljenih radnih dana od crnogorskog prosjeka i to: opština Mojkovac 11, a odmah za njom su opštine Danilovgrad i Pljevlja sa po 10 izgubljenih radnih dana po zaposlenom. Opštine Kolašin i Nikšić imaju po devet, Žabljak osam, a Cetinje, Berane, Šavnik, Plužine i Andrijevica po sedam izgubiljenih radnih dana po zaposlenom. Opštine Bar, Bijelo Polje i glavni grad, sa po šest izgubljenih radnih dana po zaposlenom, na nivou su crnogorskog prosjeka” piše u dokumentu.
Opštine Herceg Novi, Kotor i Tivat sa po pet izgubljenih radnih dana po zaposlenom su opštine sa manjim brojem izgubljenih radnih dana od crnogorskog prosjeka, a pored njih tu su i opštine Plav i Rožaje u kojima broj izgubljenih radnih dana po zaposlenom iznosi četiri. Opštine sa najmanjim brojem izgubljenih radnih dana po zaposlenom su Budva i Ulcinj i to sa po tri izgubljena radna dana po zaposlenom.
Najveći procenat bolovanja iznad prosječnog 2,30 odsto u Crnoj Gori zapažen je u Mojkovcu (4,12 odsto), Danilovgradu (3,94 odsto), Pljevljima (3,64 odsto), Kolašinu (3,47 odsto), Nikšiću (3,39), te Žabljaku (3,02 odsto). Ispod tri procenta evidentirana su u Andrijevici, Beranama, Cetinju, Šavniku i Plužinama.
U Fondu navode i da je prosječna stopa slučajeva odsutnosti s posla 9,24, kao i da je ona premašena u Pljevljima gdje je iznosila 18,12 odsto na 100 zaposlenih, zatim Mojkovcu 16,07 odsto, Andrijevici 15,47, Beranama 14,99, Nikšiću 14,67, Danilovgradu 14,23. Cetinju 11,43, Bijelom Polju 11,10, Plužinama 10,80, Kolašinu 10,46 i Šavniku 10,37 odsto na 100 zaposlenih.
Bolovanja su duže od 12 mjeseci otvarana najčešće zbog bolesti iz grupe tumora, zatim duševnih poremećaja, povreda, bolesti mišićnokoštanog sistema i sistema, te drugih faktora koji utiču na zdravstveno stanje.
Komentari