Koncept nastanka Minojske kulture prvi je razvio britanski arheolog Artur Evans, koji je otkrio drevnu kraljevsku palatu iz Bronzanog doba u Knososu. Evans je kulturu nazvao po legendarnom kralju Minoju, koji je na Kritu naredio gradnju Lavirinta kako bi se u njemu zadržao mitski polučovjek polubik Minotaur.

Evans je smatrao da je razvijena Minojska kultura svoje ishodište imala negdje drugo, odnosno da su Minojci na Kritu došli kao izbjeglice iz Egipta ili Libije prije 5.000 godina, dok su neki drugi arheolozi tvrdili da su im izvori bili u Palestini, Siriji ili Maloj Aziji.

Američki naučnici analizirali su DNK 37 Minojaca sahranjenih u jednoj pećini na istoku Krita. DNK je izvađen iz zuba kostura, koji većinom datiraju iz srednjeg Minojskog razdoblja, odnosno prije 3.700 godina. Analiza je bila fokusirana na poređenju mitohodrijskog DNK Minojaca s haplotipovima 135 drugih naroda, uključujući one iz Evrope, Afrike, Bliskog istoka ili Male Azije.

Istraživanje je vodio profesor Džordž Stamatoianopoulos s Vašington Univerziteta u Sijetlu.

Pokazalo se da se njihov DNK najviše podudara s narodima iz zapadne i sjeverne Evrope, odnosno sa stanovnicima iz Bronzanog doba na Sardiniji, Iberijskom poluostrvu, Francuskoj i Skandinaviji pa su autori zaključili da je Minojska kultura razvijena izvorno na Kritu, koju su ljudi naselili prije 9.000 godina.

U prošlosti je oko toga bilo mnogo sporova. Pokazali smo kako analiza DNK može pomoći arheolozima i istoričarima da stvari postave na svoje mjesto. Minojci su Evropljani i u rodu s današnjim Krićanima, rekao je Stamatoianopoulos.

(Izvor:RTCG)