U tom gradu koji se nalazi na Svalbardu niko nije umro gotovo 70 godina, jer je umiranje zakonom zabranjeno, prenosi zagrebački Indeks.

Čak i ako ste cio život proveli u njemu ako vam se dogodi da obolite i bolest dođe do terminalne faze, moraćete da odete s ostrva i da smrt dočekate na nekom drugom mjestu, prenosi IFL Science.

Ako se ipak dogodi da iznenada umrete, vaše tijelo će biti hitno otpremljeno i nećete biti sahranjeni na ostrvu.

Iza ovog zaista bizarnog zakona stoji veoma bitan razlog: zaštita ostalih stanovnika.

Davne 1950. godine otkriveno je da se tijela koja su sahranjena na gradskom groblju ne raspadaju zbog toga što je tlo stalno smrznuto, a kao rezultat toga virusi u leševima mogu da prežive i postoji rizik od budućih zaraza.

Nešto slično se dogodilo na sjeveru Sibira, gdje je došlo do epidemije antraksa 2016. godine.

Tom prilikom su se uzrokom zaraze smatrala tijela divljih životinja koja su se nalazila u smrznutom tlu koje se prilikom naglog porasta temperature otopilo. Tada je jedna osoba umrla, a još 90 je završilo u bolnici.

Takođe, otkriveno je da se virus španskog gripa još uvijek nalazi u telima ljudi koji su umrli početkom vijeka, a poslednja osoba zaražena tom bolešću u u ovom norveškom gardu umrla je 1917. godine.

Naselje je na popisu stanovništva iz 2015. imalo 2.144 stanovnika, a na ostrvu vlada arktička klima s ljetnim temperaturama od tri do sedam stepeni, a zimi temperatura pada do -13 stepeni Celzijusovih.

Polarna noć traje 111 dana (od kraja oktobra do marta vlada potpuni mrak).