Prema podacima iz UIKS-a, najduža kazna sa koje je zatvorenik otpušten u ovoj godini je kazna zatvora u trajanju od 20 godina.

Kako je Vikend novinama saopšteno iz Uprave za izvršenje krivičnih sankcija, ove godine nije bilo zatvorenika koji su otpušteni sa izdržavanja kazne zatvora nakon primjene amnestije.

U najvećem crnogorskom zatvoru trenutno je smješteno 43 zatvorenika na izdržavanju kazne zbog teškog ubistva i osam zatvorenika zbog izvršenog krivičnog djela silovanje.

Iz Uprave za izvršenje krivnih sankcija iz organizacione jedinice Kazneno popravni dom Podogirca, gdje se izdržavaju kazne zatvora u trajanju preko šest mjeseci, očekuje se da će se zbog isteka kazne do kraja kalendarske godine otpustiti deset zatvorenika. Kada su u pitanju kazne zatvora koje se izdržavaju u organizacionim jedinicama u Zatvoru za kratke kazne i Zatvoru Bijelo Polje, očekuje se da će veći broj zatvorenika u naznačenom periodu biti otpušteno iz UIKS.

Iz UIKS-a su pojasnili proceduru procjene rizika, koja zavisi od profila samog zatvorenika.

“Nakon prijema zatvorenika na izdržavanje kazne zatvora vrši se procjena rizika na okolnosti da li zatvorenik predstavlja opasnost za druge zatvorenike, zaposlene u Upravi ili druga lica koja posjećuju zatvor, da li postoji vjerovatnoća da će pokušati da se samopovrijedi ili izvrši samoubistvo i da li postoju vjerovatnoća da će zatvorenik ponovo vršiti krivična djela nakon izdržane kazne zatvora”, naveli su iz Uprave.

Procjena rizika se, kako su pojasnili, utvrđuje na osnovu: vrste i težine krivičnog djela, visine izrečene kazne zatvora, ranije osuđivanosti, načinu dolaska na izdržavanje kazne zatvora, činjenici da li se vodi krivični postupak za drugo krivično djelo protiv zatvorenika, odnosa zatvorenika prema izvršenom krivičnom djelu i kazni, ponašanja zatvorenika, kao i na osnovu ličnih svojstava zatvorenika (obrazovanje, imovni status, socijalni status, porodično i bračno stanje, mentalno zdravlje, stavovi, vrijednosti, kognitivne vještine, sklonost korišćenju psihoaktivnih supstanci i sl.). Stepen rizika se ocjenjuje kao nizak, srednji i visok.

Sama procjena opasnosti i rizika po društvenu zajednicu vrši se u završnoj fazi izdržavanja kazne ili prilikom sačinjavanja izvještaja za uslovni otpust, gdje se mora analizirati cijeli niz faktora koji doprinose relevantnosti procjene.

Uprava za izvršenje krivičnih sankcija ima za cilj da tokom izvršenja kazne zatvora resocijalizuje zatvorenike kako bi isti po izvršenju kazne zatvora bili spremni da se reintegrišu u društvenu zajednicu.

“Kroz osnovne i posebne vrste tretmana, zaposleni u Upravi rade na vaspitno korektivnom tretmanu, procjeni ličnosti zatvorenika, razvijanju svijesti kod zatvorenika o društveno prihvatljivim normama i obrascima ponašanja. Međutim, i na osnovu visoko postignutog napretka u resocijalizaciji i vaspitno korektivnom tretmanu u toku izdržavanja kazne zatvora, nijesmo u mogućnosti dati odgovor na spremnost zatvorenika za život nakon izdržane kazne zatvora, jer isto u mnogom zavisi od postpenalnog prihvata lica od strane društvene zajednice”, kazali su iz UIKS-a.

Određivanje tretmana zatvorenika vrši se po prijemu na izvršenje kazne zatvora, kao i tokom izdržavanje kazne zatvora. Kakav tretman imaju zatvorenici i da li su za njih potrebne posebne mjere zaštite, zavisi od procjene ličnosti, koja se vrši tokom preliminarnog tretmana u Odsjeku za ispitivanje ličnosti, a zasniva se na visini zatvorske kazne, načinu izvršenja krivičnog djela, ranije osuđivanosti, procjene kriminogenih faktora i rizika, psihološke procjene, bezbjednosne procjene, procjene kapaciteta i potreba zatvorenika, procjene socijalnog statusa i drugih bitnih karakteristika.

“Procjenom ličnosti, procjenom rizika i klasifikacijom određuje se tretman zatvorenika, te na osnovu istoga i status boravka. Tokom izdržavanja kazne zatvora dolazi do izmjena tretmana. Mjere obezbjeđenja zatvorenika uslovljene su statusom klasifikacione grupe zatvorenika i smještajem”, navode iz Uprave.

Tokom izdržavanja kazne, u zavisnosti od vremena provedenog u zatvoru i odgovora na tretman, on se može revidirati, ili se u sklopu postojećeg vrše neophodne intervencije i korekcije.