Dilemu mnogih roditelja ovaj stručnjak i svjetski priznata doktorka razrješava podatkom da od matičnih ćelija iz sopstvene pupčane vrpce do sada nijedan bolesnik u Evropi nije transplantiran!

"Matične ćelije iz pupčane vrpce se čuvaju na temperaturi od ispod -140°C, u gasnoj fazi tečnog azota i mogu se čuvati više od pet godina. Međutim, indikacija za čuvanje matičnih ćelija iz pupčane vrpce praktično ne postoji. Čuvanje matičnih ćelija iz pupčane vrpce postala je moda u Crnoj Gori i Srbiji, što mi uopšte nije jasno, jer je njihova kasnija upotreba nejasna", kaže dr Basara, pa dodaje: "Predlažem mladim parovima koji žele da ostave matične ćelije iz pupčane vrpce da se prethodno informišu i ne bacaju pare. Izuzetak bi mogli da budu samo slučajevi gde u porodici postoji više slučajeva leukemija i limfoma, ali čak i to nije indikacija."

Prema objašnjenju ove doktorke, matične ćelije su najmoćnije ćelije u ljudskim organizmu i razlikuju se od svih ostalih ćelija po tome što se samoobnavljaju.

"Prilikom deobe, jedna ćelija se vraća u deo koštane srži, gde se nalaze matične ćelije, a druga nastavlja da proliferiše, tj. da se umnožava i direfencira, tačnije da stvara zrelije ćelije od kojih na kraju postaju naša bela krvna zrnca (leukociti), crvena krvna zrnca (eritrociti) i krvne pločice (trombociti)", kaže dr Basara.

Međutim, kada je riječ o čuvanju matičnih ćelija iz pupčane vrpce, ona ističe da u svijetu postoji 20 miliona registrovanih potencijalnih davalaca, tako da je primjena matičnih ćelija iz pupčane vrpce izgubila na značaju.

"Primene u svrhe regenerativne medicine su nepotrebne, jer u slučaju da, na primer, matične ćelije treba da se primene za regeneraciju hrskavice kolena, mogu lako da se uzmu iz koštane srži, a ne iz nekog tanka gde stoje već 20 godina", smatra dr Basara.

Izvor (Nezavisne novine)