Postavka nosi naziv „Majstori grafike iz Beča”. Krajem 20. i početkom 21. vijeka u Beču, grafička umjetnost je uspjela, nadovezujući se na dugu tradiciju, da povrati izuzetan ugled, jer su grafičari razvili poseban i samostalan likovni izraz. Uz podršku svjetski poznatog Valtera Košackog, direktora grafičke zbirke muzeja Albertina u Beču, grafičari iz Beča izlažu širom svijeta na međunarodnim bijenalima i trijenalima (Krakov, Ljubljana, Varna, Tokijo, Seul). Ovaj naš izbor fokusira pet umjetnika starije generacije i oni se ubrajaju među značajne autore poput Alfreda Hrdličke, Georga Ajslera, Frica Martinca, Rudolfa Šenevalda... Izabrali smo grafičare koji nikada nisu djelovali kao grupa, ali koji su na neki način povezani sa Srbijom ili bivšom Jugoslavijom, sa srpskom umjetnošću i slovenskom kulturom.
Međutim, u cjelini oni formiraju snažan umjetnički pravac u okviru koga su se uvjerljive estetske ideje i majstorsko vladanje zanatom spojili u jednu specifičnu austrijsku umjetničku formu: pričanje priča za stolom u gostionici, slike dramatičnih situacija, egocentrična diskusija o „Bogu i svijetu“, apstraktne kompozicije pune baroknih tenzija i psihoanalitički obojeni komentari čine ključne elemente austrijske umjetnosti.
Florentina Pakosta je poznata kao pobornik feminističke umjetnosti u Austriji, a radila je i na seriji „trobojnih slika” kao komentar na evropsku i svjetsku političku situaciju 1989. godine. Hajnrih Hojer je boravio u manastiru Hilandar gde je rekonstruisao i štampao stare bakroreze i djela duboke štampe, a Herevig Cens takođe često obitava na Atosu, pa je tematika njegovih radova nerijetko inspirisana motivima iz svetogorskih manastira. Drago Prelog i Robert Hamerštil porijeklom su sa prostora bivše Jugoslavije. Prelog je rođen u Celju, Sloveniji, a Hamerštil u Vršcu u kome je 2010. godine i otvoren muzej posvećen ovom umjetniku.
(Izvor:Dan)