Na drugi dan Božića, kultno se iznosi Božićna pšenica i stavlja na rodne voćke. Simbolizuje život oživljavanje prirode i ukazuje na to kakvi će usjevi biti. 

U gradovima gdje nema plodnih stabala voćki, mlada pšenica se može staviti na bilo koje drvo u parku, bitno je da se ne baci. 

„Sve oko Božića je usmjereno ka prirodi, ka novog vegetacionoj godini, ka novom ljetu zbog rađanja i plodnosti, i svako domaćinstvo koje posjeduje recimo vinograd, šalje domaćina u vinograde da se nazdravlja Božiću. Nose se i djelovi badnjaka i kače za vinovu lozu da bi bilo grožđa, a vinograd rodan", rekla je RTSu Vesna Marjanović, etnolog.

Dodaje da se na Badnji dan, kad se unese badnjak, on se stavlja na ognjište, kasnije u šporet da pregori i onda se djelovi badnjaka, nose u štale, a nose se i u vinograde, na njive, da bi bile plodne.

Djelić badnjaka se čuva i iznosi se kultno na mali Božić, odnosno na julijansku Novu godinu koja ima rituale vezane i za Božić.

Badnjak se u nekim krajevima nazivali i veseljak.

Stari zapisi kažu da su Sloveni uvijek poštovali šume i hrast kao najsvetije drvo s božanskim duhom.

Spaljivanje svetog hrasta, badnjaka, usred zime nagovještavalo je ponovno rađanje svijeta.

Jedan od najljepših božićnih običaja je Mirboženje, s težnjom da se održi mir i prekine zavada među ljudima, pa se pri susretu pozdravljamo sa „Mir Božiji Hristos se rodi".

RTS