Vjerovatno ste imali priliku da prebacjući velikom brzinom kanale na satelitskoj naiđete na hrišćanske kanale na kojima TV propovjednici urlaju iz sve snage. Među takvim stanicama nalaze se i oni koji isključivo emituju spotove hrišćanskog rocka. Svako ko se zadržao duže od dva minuta odmah bi shvatio koliko je muzika na tim kanalima užasavajuće dosadna i bljutava. U pitanju je gomila netalentovanih mladih bendova koji su otkrili Hrista, a i dalje sviraju muziku mladosti, obično popični post-grunge i heavy metal. Ovaj američki fenomen, koji je u potpunosti stran evropskom pojmanju religiozne propagande nikada nije iznjedrio autore vrijedne pažnje: oni su ostavši scena za sebe, nešto poput cigarete bez nikotina ili kafe bez kofeina.
16 Horsepower su jedna sasvim druga priča. Na ivici hrišćanskog fundamentalizma stvarali su muziku koja svom silinom udara u srž vašeg bića. Iako se možda ne slažete sa tekstovima koji se kose sa vašim religioznim ili ateističkim uvjerenjima, ostaje da priznate da muzička snaga ovog benda impresivna. Lider Dejvid Eugen Edvards je jednom izjavio da za razliku od tipičnog hrišćanskog rocka koji je zapravo namjenska muzika za vjerujuće, 16 Horsepower prave pjesme za one koji ne idu u crkvu, nisu uopšte vjernici i njihove vrijednosti i način života su izvan okvira hrišćanske etike. Pozicija benda je zapravo ultimativno propovjednička, jer one koji su ogrezli u grijeh žele da izvedu na pravi put.
Bend je osnovan 1992. godine u Los Anđelesu. Odmah nakon formiranja i samo jednog nastupa sele se za Denver. Dvije godine kasnije objavljuju singl ”Shametown”, a 1995. godine izlazi prvi EP ”16 Horsepower” na kojem su se našle rane verzije njihovih čuvenih pjesama ”Coal Black Horses” i ”American Weeze” (tada pod imenom ”I’m Gona Snap”). Već na ovom izdanju se osjeća sumpor i vatra koju muzika benda sa sobom nosi. Otvarajući novo poglavlje alternativne folk scene kao jedini dostojni nasljednici Violent Femmes, 16 Horsepower 1996. godine sa njihovim dugogodišnjim producentom Vorenog Bruligom objavljuju prvijenac ”Sackcloth 'N' Ashes”. Odmah postaje jasno da u pitanju nije običan bend rustičnog zvuka, već grupa koja folk muziku gura do krajnjih granica izdržljvosti.
(Izvor:Vijesti)
