U ljepoti njene konstrukcije, obrasle različitim vrstama raznobojnih sunđera i okruženom ribom, uživaju ronioci koji mogu zaroniti do 40 metara dubine. Jedinstvenost ronilačkog iskustva čini prilično dobra očuvanost i prisustvo brodske opreme poput vitla za dizanje tereta, dva sidra na pramcu i sidreno vitlo, pomoćnih sidara, telegraf na komandnom mostu, kormilarski uređaj i ostaci brodskog toaleta. Da bi sagledali svu njenu ljepotu i detalje, turisti na ovom brodu rone više puta što predstavlja bitan resurs turističke ponude Boke.

SS Tihani je počeo da se gradi 1907. godine u brodogradilištu u Trstu, da bi naredne godine bio porinut pod austrougarskom zastavom sa matičnom lukom na ostrvu Unije. Tipičan teretni parobrod svog vremena, sa dva jarbola i jednim dimnjakom, bio je dug 45 i širok oko šest metara. Ime je dobio po poluostrvu Tihany na jezeru Balaton u Mađarskoj. Plovio je na ruti Kotor – Bar prevozeći ugalj koji se koristion kao pogonsko gorivo za brodove. Na svom posljednjem putovanju 12. februara 1917. godine se nasukao između rta Arza i rta Veslo zbog greške u navigaciji. Ubrzo je stigla pomoć i SS Tihani je odsukan, ali je tom prilikom došlo do oštećenja trupa. Tokom tegljenja je počeo da se puni vodom. Posada je uzaludno odbacivala ugalj u more da rastereti brod koji je bez žrtava, nedugo potom, potonuo u blizini ostrva Mamula. Trup broda još uvijek ima vidljiv ožiljak oštećenja koji je doveo do potonuća.

Stara preko stotinu godina, olupina parobroda SS Tihani je po automatizmu zaštićena UNESCO Konvencijom o zaštiti podvodne kulturne baštine iz 2001. godine čiji je Crna Gora potpisnik. Očekuje se da ovom biseru podmorja Boke, Uprava za kulturna dobra uskoro dodijeli status kulturnog dobra čime bi se pravno spriječilo devastiranje od strane nesavjesnih ronilaca koji godinama sakupljaju suvenire.

UCG je objavio priču na svom sajtu.