Robert de Niro 17. avgusra slavi 70. rođendan. Tokom ove godine već su prikazivana njegova dva nova filma u kojima je tumačio zapažene role; tri filma u kojima je igrao završavaju se i biće prikazivani tokom jesenje i zimske sezone, a prihvatio je uloge u u još tri naslova, piše Politika.
Rođeni Njujorčanin, koji tvrdi da je italijanskog porijekla (čukundeda mu je sa Apenina), iako ulazi u osmu deceniju života ne usporava tempo rada. Da pažljivo bira uloge u karijeri koju je započeo 1963. u filmu „Vjenčanje”, Brajana de Palme, kao dvadesetogodišnjak tek izašao iz glumačke škole Stele Adler, najbolje ilustruje podatak da je za uloge u drami „U dobru i u zlu”, reditelja Dejvida O. Rasela, početkom godine bio nominovan za Oskara, za sporednu ulogu. Ime De Nira na dodjeli nagrada Američke filmske akademije u februaru nije bilo ispisano na papiru izvučenom iz koverte, ali je u karijeri dugoj četiri decenije dva puta bio pobjednik. Prvo 1974. za sporednu ulogu mladog don Vita Korleone u „Kumu 2”, Frensisa Forda Kopole, a onda 1980. za glavnu ulogu u „Razjarenom biku”, Martina Skorsezea.
Radeći upravo sa Skorsezeom od sedamdesetih godina, pa sve do posljednje dekade 20. vijeka, u filmovima „Taksista”, „Njujork, Njujork”, „Kralj komedije”, „Dobri momci”, „Rt straha” i „Kazino”, De Niro je obezbijedio mjesto u društvu glumačkih velikana. Antologijske su njegove uloge u djelima „Lovac na jelene”, Majkla Ćimina, i „Bilo jednom u Americi”, Serđa Leonea.
U malobrojnim intervjuima, glumac je priznao da je krajem devedesetih godina i početkom ovog vijeka prihvatao da radi i pitke romantične komedije i gangsterske filmove samo da bi zaradio novac za finansiranje Trajbeka festivala (osnovan na Menhetnu 2002), koji njeguje nezavisnu produkciju i neposredni odnos autora i publike.
Bez sujete, priznao je da od mlađih kolega posebno cijeni rad Meta Dejmona i Leonarda Dikaprija, ali i da nema želju da ode u penziju!
O privatnom životu rijetko govori. Ženio se dva puta, ima šestoro djece i troje unučadi. Poočim je Drini, kćerki prve supruge Dajen Ebot, koju je usvojio i kumovao imenom sa naših prostora. A prije nekoliko godina mediji su pisali da je bio podvrgnut operaciji zbog raka prostate i da se uspješno izborio sa opakom bolešću.
Kakav je privatno De Niro, koji je već obezbijedio mjesto među holivudskim legendama i to tumačeći kriminalce, likove sa margine društva i sociopate, donekle je otkrio gostujući u jednoj američkoj TV emisiji: nije krio suze kada se povela riječ o temama koje ga pogađaju – odnos prema oboljelima od autizma, tvrdi se da od te bolesti boluje i jedan njegov sin, ili ispovijest majke i ćerke, žrtve porodičnog nasilja.
Vatreni navijač Đokovića
U okolini Niša još žive potomci porodice Đokić koja je prije mnogo godina ponudila gostoprimstvo tada anonimnom De Niru. Kako su „Politikinom” dopisniku iz Niša Tomi Todoroviću pričali mještani Čokota, ovaj glumac je početkom šezdesetih godina bio tek jedan od armije mladih Amerikanaca na proputovanju Evropom ka Bliskom istoku, pa im je tadašnja SFRJ bila nezaobilazna stanica. Istu porodicu Đokić, kod koje je poželio da spava na sijenu, jer nije imao novac – što mu domaćini nisu dopustili već ga ugostili kao najbližeg – posjetio je još jednom. O tom susretu pričao je i Robert prilikom dva gostovanja u Beogradu: bio je gost Festa 1976. i 1978. Mediji su zabilježili da je prije koju godinu, prilikom susreta sa tadašnjim predsjednikom Srbije Borisom Tadićem, De Niro rekao da se zbog divnih iskustva u našoj zemlji pomalo i osjeća Srbinom.
Jedan je od vatrenih navijača prvog reketa svijeta Novaka Đokovića, pa se može vidjeti kako zdušno bodri miljenika iz lože na Ju-Es openu.
(Izvor:B92)
