Gorbačov je okončao Hladni rat bez krvoprolića, ali nije uspio da spriječi raspad Sovjestskog Saveza, prenosi agencija Rojters na svom sajtu.

Poslednji sovjetski predsjednik Mihail Gorbačov sklopio je sporazume o smanjenju oružja sa SAD i partenrstvo sa Zapadnim silama da ukloni Gvozdenu zavesu, koja je podijelila Evropu od Drugog svjetskog rata, što je dovelo do ponovnog ujedinjenja Njemačke.

Kada je došao na vlast 1985, Gorbačov je pokrenuo talas političkih i ekonomskih reformi čiji cilj je modernizovanje i demokratizacija Sovjetskog Saveza suočenog sa teškim krizama, prenosi Frans pres. Kao zagovornik politike približavanja Zapadu dobio je 1990. Nobelovu nagradu za mir.

Bio je predsjednik Sovjetskog Saveza između 1990. i 1991, i konačno je morao da podnese ostavku 25. decembra 1991, što je dovelo do kraja SSSR-a.

Kada su prodemokratski protesti zahvatili komunističke zemlje sovjetskog bloka u istočnoj Evropi 1989. godine on se uzdržao od upotrebe sile, za razliku od drugih vođa Kremlja koji su slali tenkove da uguše pobune u Mađarskoj 1956. i u Čehoslovačkoj 1968. Protesti su podstakili aspiracije ka autonomiji u 15 republika Sojvetskog Saveza koji se haotično raspao tokom naredne dvije godine. Gorbačov je bezuspješno pokušavao da spriječi taj raspad.

Kada je postao generalni sekretar sovjetske komunističke partije 1985. sa samo 54 godine riješio je da revitalizuje sistem uvođenjem ograničenih političkih i ekonomskih sloboda, ali su njegove reforme izmakle kontroli, prenio je Rojters.

Njegova politika „glasnosti“ dozvolila je do tada nezamislivu kritiku partije i države ali takodje je okuražila nacionaliste koji su počeli da se zalažu za nezavisnost u baltičkim republikama Letoniji, Litvaniji i Estoniji i drugde.

Mnogi Rusi nikad nisu oprostili Gorbačovu za previranja koja su reforme podstakle smatrajući da je pad njihovog životnog standarda koji je uslijedio suviše viosoka cijena za demokratiju.