Predloženi tekst, o kojem će morati da pregovaraju države članice i poslanici Evropskog parlamenta (EP), ima za cilj da podstakne upotrebu “zaštitnih mreža” koje finansira sam bankarski sektor, umjesto da se pribjegava državnim fondovima, kako bi se zaštitile štediše u slučaju propasti malih i banaka srednje veličine.

“Finansijske institucije EU su dobro kapitalizovane, visoko likvidne i pod strogim nadzorom”, ali u vremenima krize države imaju tendenciju da se više oslanjaju na novac poreskih obveznika, nego na šeme garancije depozita koje finansira bankarska industrija, primjećuje Komisija.

Po okviru, srednjim bankama može biti teško da pristupe garantnim šemama.

Brisel stoga želi da omogući ovim ustanovama lakši pristup finansiranju iz garantnih fondova kako bi ispunili uslove potrebne za zaštitu svojih štediša u slučaju krize čime se smanjuje i rizik od “širenja zaraze” na druge banke.

Međutim, “prva i glavna linija odbrane banaka mora ostati njihova sposobnost da same apsorbuju gubitke” zahvaljujući sopstvenim sredstvima, podložne strogim pravilima, insistirao je 

Valdis Dombrovskis, potpredsjednik Komisije, tokom konferencije za novinare u Strazburu.

Uopšteno govoreći, tekst ima za cilj da “zaštiti realnu ekonomiju od uticaja bankrota”, na primjer ohrabrujući države da prebace račune posrnule banke u zdravu što je “manje uznemirujuće” za klijente nego sama likvidacija neke banke.

Konačno, ako se zaštita depozita održi na nivou od 100.000 eura po deponentu i po banci, tekst usklađuje standarde širom EU proširujući zaštitu na depozite javnih subjekata – bolnice, škole, opštine, kao i određenih vrsta fondova kao što su investiciona društva.

Nedavni kolaps u Banke Silicijumske doline u SAD (SVB) i “Signature Bank”, a zatim hitno preuzimanje banke “Credit Suisse” od strane banke-njene “sunarodnice” UBS, i turbulencija njemačkih banaka na berzi, nedavno su izazvali strahove od šire krize bankarstva.

“Ove propasti banaka u Sjedinjenim Državama i Švajcarskoj, i nastale tenzije, podsjećaju nas zašto nam je potreban jak i funkcionalan sistem da se nosimo sa svim bankama, bez obzira na veličinu, kada naiđu na probleme”, rekao je Dombrovskis.

Međutim, ova reforma nije “reakcija na ove događaje”, insistira Komisija, čiji je tekst dio napora da se zaokruži bankarska unija teško uspostavljana od 2012.

Brisel je pokrenuo radikalnu reviziju nadzora bankarskog sektora posle finansijske krize 2008. i dužničke krize eurozone koja je uslijedila, tokom kojih su milijarde eura javnog novca potrošene na spasavanje banaka.

Bankarska unija je nadzor nad najvećim bankama u EU stavila pod odgovornost Evropske centralne banke (ECB).

Jedinstveni sistem garancije depozita u cijeloj EU bi omogućio da se ova unija završi, dok je evropsko tržište i dalje fragmentisano, te bi se, po pristalicama reforme, omogućilo stvaranje pravih prekograničnih evropskih grupa za bolje finansiranje privrede.

Ali ovo udruživanje garancija godinama je nailazilo na žestoku nevoljnost Njemačke i drugih sjevernih država, koje strahuju da će njihovi štediše platiti za propuste banaka u južnim zemljama.

Italija koja je veoma zadužena, takođe je neprijateljski raspoložena prema ovoj reformi koja bi ograničila mogućnost njenih krhkih banaka da konsoliduju svoje bilanse kupujući italijanske državne obveznice.

Mada tekst koji je danas predložio Brisel ostaje daleko ispod svakog objedinjavanja, ECB je ipak pozdravila taj “pragmatičan i važan napredak”.

Nova pravila će “omogućiti vlastima da upravljaju bankarskim krizama na efikasniji i usklađeniji način, te su stoga važan korak ka završetku izgradnje bankarske unije”, rekli su čelnici Nadzornog odbora ECB u saopštenju.