“Prije tri godine kada je Dritan Abazović uveo partije koje su se borile da Crne Gore uopšte ne bude, one su počele da podrivaju temelje i Ustav Crne Gore. To su radili na svakom koraku, i kada su bili opozicija. Ono što je uradio Milojko Spajić, nije uradio ni Dritan Abazović, a to je da je te politike direktno postavio u izvršnu i zakonodavnu vlast, dakle na čelo Parlamenta”, podsjetio je Rakočević gostujući na Televiziji E.

To je, kako kaže, samo predzadnja faza demonstracije velikosrpskog nacionalizma u Crnoj Gori, a počela je zastavom Republike Srbije u kabinetu predsjednika Skupštine.

“Nije Dario Vraneš izolovani slučaj, sjetite se Budve, Nikšića, Kotora, Berana… Dakle, to je politika koja je danas vladajuća u Crnoj Gori, koja ima cilj da uruši multietničku demokratiju u Crnoj Gori, antifašistički građanski karakter, a da pomoviše velikosrpski nacionalizam. Ne srpsku politiku, što je potpuno legitimno, već velikosrpski nacionalizam. E, to je danas na sceni i tome moramo svi da se odupremo. Dakle, ne samo političke partije, nego svi građani, svim demokratskim sredstvima koja su na raspolaganju”, rekao je on.

Smatra da će, ukoliko se desi rekonstrukcija Vlade, to biti finalna poruka da su Evropa sad i Milojko Spajić, zapravo, kako je kazao, torijanski konj velikosrpskog nacionalizma.

“Kako drugačije to nazvati? Mnogi u opoziciji pokušavaju da taj dio parlamentarne većine podrže ne bi li se dozvao pameti i prešao na stranu evropskih građanskih i evroatlanskih partija. Međutim, oni uporno demonstriraju potrebu da daju dodatan legitimitet politici Demokratskog fronta”, dodaje Rakočević.

Vjeruje da će, članice bivšeg Demokratskog fronta, kada budu u izvršnoj vlasti, još češće ići u Beograd i da će instrukcije koje treba da dobiju biti intenzivnije i učestalije.

“To što je gospodin Mandić, njegov cijeli kabinet i naravno svi njegovi koalicijalni partneri često u Beogradu, bilo partijski, bilo u svojstvu države, je bruka za Crnu Goru” rekao je Rakočević.

Ugrožen je, vjeruje, nacionalni identitet i nacionalni interes, a samim tim I zacrtani evroatlantski put Crne Gore. Pitanje je, dodaje, kada će međunarodni partneri, koji su se zalagali da Crna Gora bude građanska, multietnička, evropska država, shvatiti, da ipak nedovoljno glasno I jasno, pozivaju da se Crna Gora vrati na evroatlanski kolosjek.

“E to je ključno pitanje. Naravno, sem toga, ne trebamo ni mi u Crnoj Gori spavati i čekati taj trenutak, već se angažovati da uradimo sve što je u našoj moći da pokušamo doći do jedne bolje Crne Gore”, navodi Rakočević.

Posjeta Andrije Mandića Briselu je, kaže, protokolarna, jer ko god da je izabran za predsjednika parlamenta, predsjednika države i predsjednika vlade u državi koja je kandidat za članstvo Evropskoj uniji, dobiće protokolarni poziv iz Brisela.

To, kako dodaje, ne znači da evropski zvaničnici žmure na Mandićevu politiku.

“Znaju oni dobro ko je Andrija Mandić. Očekujem i nadam se, a radićemo što je u našoj moći, da ubrzamo reakciju na ono što se dešava u Crnoj Gori, a čiji je direktni refleks zapravo to što je Andrija Mandić na čelu parlamenta, sa zastavom druge države iza sebe i sa politikom koja podriva ustavno pravne temelje Crne Gore”, zaključio je Rakočević.