Delfini koriste sonar, poznat i kao ehokolokacija, kako bi „vidjeli” svoje okruženje pod vodom. Kada delfin skenira objekat, poput čovjeka, on emituje seriju brzih klikova koji se odbijaju od objekta i vraćaju nazad do delfina. Ovi eho signali se zatim obrađuju u mozgu delfina, omogućavajući mu da formira trodimenzionalnu sliku svog okruženja.

Sonar kod delfina funkcioniše tako što delfin koristi svoje nazalne šupljine da proizvede visokofrekventne zvuke. Ovi zvuci se šalju kroz specijalizovani organ zvan „melon” koji se nalazi u čelu delfina i fokusira zvuk. Kada se zvuk odbije od objekta, eho se registruje u vilici i zubima delfina, a zatim se prenosi do srednjeg uha i interpretira u mozgu delfina.

Ehokolokacija omogućava delfinima da identifikuju objekte, procjene udaljenost i čak razlikuju teksture i oblike. Ova sposobnost je toliko razvijena da delfini mogu da „vide” detalje kao što su težinski pojas ronioca u vodi.

Naučnici i dalje istražuju koliko detaljno delfini mogu da razaznaju objekte i da li komuniciraju međusobno koristeći ovaj “sono-piktoralni” jezik.

Izvor:RTCG