U prekograničnom švercu koji se odvija na sjeveru Crne Gore, osim droge, cigareta, nafte i druge akcizne robe, značajnu ulogu ima i posao oko legalne i ilegalne sječe šuma i prenošenja drvne građe iz naše države u susjedno Kosovo.

Za drvnu industriju na Kosovu odavno je poznato da se oslanja na sirovinu nabavljenu na razne načine iz Crne Gore.

Prema saznanjima Portala RTCG, crnogorska policija raspolaže sa vrlo preciznim operativnim podacima koji ukazuju na to koja su lica i koje firme uključene u ovu vrstu prekograničnog šverca.

Policija takođe veoma pouzdano zna kojim ilegalnim putevima se kreću kamioni sa drvnom građom, ako se žele zaobići granični prelazi, kao i u kojim mjestima se sastaju šverceri i lageruje oblovina uvezena iz Crne Gore.

“Selo Boge je i u ovoj priči nezaobilazno. Koordinate ovog sela na čijem području se vrlo intenzivno odvija šverc drvne građe i ilegalna sječa šuma je 2230-3169. Planinski prevoj gdje se sastaju šverceri i gdje se lareguje roba na kartama je označen pod nazivom Cafa e desmoreve. Crnogorskoj policiji nije nepoznato da se ti poslovi rade u dosluhu sa našim državljanima. Zna se takođe da se najčešće radi o stanovnicima Rožaja i Berana“, kaže sagovornik RTCG, upoznat sa detaljima ovih poslova. 

Prema njegovim riječima, u svakom pogledu švercerski najzanimljivije selo Bandžov, policijski je interesantno i sa aspekta šverca drvne građe.

“Iz tog sela, sa teritorije Crne Gore, drvo se transportuje na teritoriju Kosova, preko planine Hajle, u neka mjesta u blizini Peći“, kaže sagovornik RTCG, inače policijski službenik.

Najvažnija tačka do koje stiže drvna građa na Kosovu je selo Raušići, gdje se praktično lageruje sva roba koja dolazi iz Crne Gore.

“Na teritoriji tog sela se nalazi jedna pilana. Poznat je i njen vlasnik. On je jedan je od glavnih organizatora ilegalnih poslova u vezi sa drvnom građom iz Crne Gore“, priča sagovornik Portala RTCG.

Drugi značajan kosovski Albanac preko kojeg se odvija šverc drvne građe je iz sela Hadžovići.

Drvna građa se ako je prerađna u dasku, čiji izvoz je dozvoljen, švercuje kamionima preko legalnih graničnih prelaza.

“Kada je to rizično i kada su pojačane kontrole na graničnim prelazima, onda se koriste ilegalni, zaobilazni putevi. Jedan od tih puteva kojim se zaobilazi Kula, izlazi u selo Radavac kod Peći. Tim putem je moguće da prođe i šleper. Naravno, u periodu kada nema snijega“, kaže taj policajac.

Drugi put kojim takođe šleperi sa drvnom građom mogu preći iz Crne Gore na Kosovo vodi preko Bjeluha na Čakoru.

“Ako se i taj put želi zaobići, onda na Čakoru postoje još dva ilegalna puta kuda mogu ići kamioni“, priča taj policajac.

Velika koncentracija kamiona natovarenih drvnom građom iz Crne Gore policijski se bilježi na jednoj raskrsnici u selu Vitomirica kod Peći, a najčešće se radi o kamionima kamioni sa registarskim oznakama Berana, Rožaja, Žabljaka i Pljevalja“, kaže ovaj sagovornik.

Jedno od mjesta gdje se sastaju šverceri

Portal RTCG nedavno je pisao o tome da drvo iz Rožaja i dalje predsatvlja glavnu sirovinu za industriju na Kosovu, i da se prema Kosovu u svakom trenutku izveze mnogo više nego što je doznačeno za sječu na teritoriji te sjeverne opštine.

Kubik prerađene daske u Crnoj Gori košta 190 eura, dok se na Kosovu prodaje za 270 eura.

“Postoji firma u Rožajama koja završava papire za izvoz i onima koji nisu koncesionari i koji nemaju ulaz ili dokaz o porijeklu drveta, a bez problema ga izvoze i prodaju na području Kosova po toj cijeni. To je već posao za carinu i policiju“, kazao je jedan od drvoprerađivača.

Prema njegovim riječima, drvo se na Kosovu najčešće prerađuje u lamperiju koja se dalje izvozi prema Grčkoj. 

“Pravo pitanje je zašto se u Crnoj Gori ne razvija finalna proizvodnja drveta? Crna Gora bi mnogo više imala koristi da razvija finalnu proizvodnju makar u vidu lamperije ili patosa, nego da ovako pojedinci nekotrolisano izvoze dasku na Kosovo, ili ilegalnim putevima oblovinu, a da je onda kosovski privrednici po mnogo većim cijenama izvoze dalje prema Grčkoj“, objašnjava ovaj preduzetnik.