U tekstu “Lider Srbije osvaja Zapad obećanjima o ‘bijelom zlatu’, ali gubi narod”, Politiko navodi da se težnja da postane “omiljeni balkanski lider Brisela” vraća Vučiću kao bumerang.

“Riječ je o paradoksu: Okrećući se Zapadu kako bi omogućio njegovu tranziciju u zelenu budućnost, Vučić je, prema riječima njegovih kritičara, osudio sedam miliona stanovnika Srbije na dalju ekonomsku eksploataciju i zagađivanje životne sredine, što zapadne standarde demokratije i odgovornosti stavlja još više van domašaja”, navodi se u tekstu.

Portal dodaje da je Vučić u strahu optužio demonstrante, koji su se 10. avgusta okupili u Beogradu u desetinama hiljada, da žele da ga svrgnu sa vlasti.

“To je dio hibridnog pristupa i izvođenja obojenih revolucija”, rekao je Vučić novinarima, navodeći da je njegovo upozorenje o mogućem državnom udaru zasnovano na informacijama dobijenim od Rusije, istorijskog pokrovitelja Srbije, piše Politiko.

Renomirani briselski portal podsjeća da je anglo-australijski rudarski gigant Rio Tinto dobio dozvolu za razvoj projekta “Jadar” 2017. godine, pet godina pošto je Vučić došao na vlast, i da je ona oduzeta poslije talasa masovnih protesta prije dvije i po godine.

“Ipak, tvrdokorni nacionalista (Vučić) nikada nije odustao od tog projekta. I, uprkos bojazni u vezi sa njegovim demokratskim kapacitetima, EU je računala na Vučića i podsticala ga da realizuje projekat”, navodi Politiko.

Dodaje se da entuzijazam EU ne dijele ljudi u Srbiji, koji smatraju da je oslanjanje Unije na Vučića samo podstaklo njegove autokratske sklonosti.

“Prema analitičarima, povjerenje javnosti u EU je naglo opalo, dok sve praznija postaju obećanja lidera tog bloka da će promovisati demokratske vrijednosti u zemljama koje su dugogodišnji kandidati za članstvo”, navodi se u tekstu.

Jedan od lidera ekoloških protesta, Nebojša Petković iz Gornjih Nedeljica, rekao je za Politiko da je EU “licemerna jer podržava diktatora u Srbiji koji je blokirao pravosuđe, medije i sve ostalo” i dodao da je Uniji “to prihvatljivo jer će on isporučiti litijum koji joj je prijeko potreban”.

Politiko navodi i da je Vučić u julu pompezno ugostio njemačkog kancelara Olafa Šolca i potpredsjednika Evropske komisije za Zeleni dogovor Maroša Šefčoviča radi potpisivanja sporazuma kojim se formalizuje podrška EU projektu “Jadar”, uz koji je potpisano i nekoliko memoranduma sa velikim proizvođačima automobila kao što su Mercedes-Benc i Stelantis.

Dva mjeseca ranije, Vučić je predsjedniku Kine Si Đinpingu priredio još pompezniji doček, sa stotinama Srba koji su se okupili da ga pozdrave, mašući kineskim zastavama i kličući “čeličnom prijateljstvu” dvije zemlje, dodaje portal.

“Iako bi to moglo da iznenadi neupućene posmatrače, oba događaja su oličenje Vučićevog pristupa spoljnoj politici, koji se svodi na dobrodošlicu svima koji žele da investiraju – poput kineske fabrike bakra Ziđin u Boru ili Rusije koja je dominantna u oblasti nafte i gasa – sve dok se drže podalje od unutrašnjih pitanja Srbije”, navodi se u tekstu.

Politiko ukazuje i da u Vučićevoj Srbiji “vrlo malo toga dospijeva” na televizije sa nacionalnom frekvencijom “ako on ne odobri poruku”, i dodaje da je prilog o demonstracijama protiv litijuma za vikend trajao 24 sekunde u vijestima javnog servisa, za koji se navodi da “obično ignoriše antivladine proteste”.

“Kada bi zahtjevi demonstranata zaista bili pokriveni (u dominantnim medijima), javnost bi razumela da se njihova zabrinutost prije svega tiče ekoloških pitanja. Da bi zaobišli medijski mrak sa kojim se suočavaju, demonstranti su pribjegli blokiranju auto-puteva i saobraćajnica. Tako će građani, koji u vijestima možda ne vide šta se dešava, biti fizički prinuđeni da se zaustave i upoznaju se sa posljedicama rudnika”, navodi portal.