Letjelica do sada nije bila u mogućnosti da koristi svoj vizuelni i infracrveni spektrometar kako bi vidjela ova ogromna jezera, ali je niz srećnih faktora – kao što je razmicanje oblaka u trenutku prolaska “Kasinija” – dozvolilo kratak uvid na površinu mjeseca.

Izgleda kao da različita područja okružuju Titanova jezera, što ukazuje na isparavanje tečnih tijela.

Tokom povlačenja, jezera su možda ostavila nešto nalik Zemljinim slaništima, područjima gdje se voda povukla i ostavila minerale koje je nekad sadržala. U Titanovom slučaju, međutim, izgleda da su ta “slaništa” bogata organskim jedinjenjima koja su rastvorena u tečnom metanu.

“Izgleda da je Titanov sjeverni pol još zanimljiviji nego što smo mislili, sa složenom interakcijom tečnosti u jezerima i morima i slojevima ostavljenim nakom ispravanja prošlih jezera i mora”, naveo je u saopštenju Džejson Barns, naučnik Univerziteta Ajdaho u Moskvi.

(Blic.rs)