“Moramo da izgradimo Sjedinjene evropske države sa EK kao vladom i dvodomim parlamentom, EP i senatom sa predstavnicima država članica”, rekla je Reding, a prenio je britanski “Telegraf”.
Prema njenom planu EK bi imala nadmoć u odnosu na nacionalne vlade država EU, dok bi evropski poslanici u EP imali prednost u odnosu na nacionalne predstavnike u zamišljenom budućem senatu, dok bi Evropski savjet koji čine nacionalni lideri postao savjetodavno tijelo.
Izjava Redingove uvod je u prolećne izbore za Evropski parlament, a njena vizija stvaranja evropske superdržave bliska je mnogim činovnicima evropskih institucija, dok istovremeno izaziva otpor i negativna reagovanja nacionalno opredijeljenih političara.
Jedan od najpoznatijih evroskeptika u EP, Britanac Najndžel Faraž, prema očekivanju je ovu izjavu “dočekao na nož” ocjenjujući da je riječ o “centralističkom fanatizmu” i izrazio nadu da će građani reći “ne” takvom predlogu.
Svaki pokušaj uvođenja dodatnih ovlašćenja EK, praćen je posebno žestokom debatom u Velikoj Britaniji, a tamošnji nacionalno orijentisani političari poput Faraža isticali su više puta da su to pokušaji stvaranja ES SR-a, aludirajući na sličnost sa Sovjetskim savezom.
Neimenovani briselski zvaničnik ocijenio je da je “pretpostavka da Britanija napušta EU” pa zbog toga se britanska osjetljivost na ova pitanja “uopšte ne razmatra”.
Ideja o ujedinjenju evropskih članica u superdržavu nije nova , a njome se u prošlosti bavilo više pojedinaca i političkih organizacija.
Najpoznatiji je svakako francuski politički ekonomista i diplomata Žan Mone, koji je jedan od rodonačelnika ideje o EU čije je stvaranje počelo formiranjem Evropske zajednice za ugalj i čelik 1951. godine i britanskim odbijanjem da potpišu pristupnicu.
Četiri godine kasnije, nakon što je propao pokušaj stvaranja Evropske odbrambene zajednice, Mone je osnovao Akcioni odbor za Ujedinjene evropske države, što je pospješilo formiranje Evropske ekonomske zajednice 1958. godine.
U 21. vijeku idejom stvaranja Sjedinjenih država Evrope istakao se bivši belgijski premijer Gi Verhovstat koji je 2005. godine nakon referendumskog odbijanja evropskog ustava u Francuskoj i Holandiji tvrdeći da “Evropljani žele više Evrope”.
On je napisao knjigu “Sjedinjene države Evrope” za koju je 2007. godine dobio “Evropsku književnu nagradu”, prvu koja je ikada dodijeljena.
Kao zamjena za propali projekat ustava, u međuvremenu je stupio na snagu Lisabonski ugovor koji je usvojen posle mnogih peripetija i ponavljanja referenduma o njegovom prihvatanju u Republici Irskoj.
Protivnici stvaranja evropske superdržave kao jedan od argumenata navode činjenicu da nisu još sve evropske države članice EU, pa zbog toga ujedinjenje čitavog kontinenta još nije moguće, kao ni ukidanje nacionalnog suvereniteta.
