Američkom studijom sprovedenom na Medicinskom fakultetu Jejl univerziteta koordinirao je Univerzitet u Floridi, a dokazano je da redovni šetači imaju 25 odsto manje šanse da budu trajno onesposobljeni.

Istraživači su regrutovali 1.635 muškaraca i žena starosti između 70 i 89 godina koji su uglavnom vodili sjedjelački način života.

Ispitanici su mogli da pređu oko 400 metara u roku od 15 minuta, ali su bili u opasnosti da izgube tu sposobnost.

Oni su zatim nasumice razdvojeni u dvije grupe i praćeni tokom dvije godine.

Prva grupa je šetala 150 minuta nedjeljno i radila treninge snage, fleksibilnosti i ravnoteže. Druga je išla na časove posvećene zdravom životu i izvodila vježbe istezanja.

Naučnici su obilazili učesnike na svakih šest mjeseci i provjeravali njihovu sposobnost hodanja, tjelesnu težinu, krvni pritisak i brzinu otkucaja srca.

Jedan od istraživača Džek Guralnik, profesor epidemiologije i javnog zdravlja na Univerzitetu u Merilendu kaže da je pređena razdaljina veoma važna starijim ljudima.

"400 metara nekada pravi veliku razliku između zavisnog i nezavisnog života", rekao je on.

Umjerena aktivnost pomogla je volonterima da zadrže mogućnost kretanja, a najbolji rezultati postignuti su sa pojedincima koji su već imali probleme s kretanjem.

Istraživanje je objavljeno u Žurnalu Američke medicinske asocijacije.