Vegeta je prepoznatljiv hrvatski proizvod nastao još 1959. godine, a stvorila ga je naučnica Zlata Bartl, danas javnosti poznatija kao „teta Vegeta”. Riječ je o spoju začina i sušenog povrća (šargarepe, luka i celera) koji služi kao dodatak za supu. Bartl tada vjerovatno nije ni sanjala da će za nešto više od pola vijeka njen izum i dalje biti neizostavno prisutan i obožavan u mnogim kuhinjama.

No, kako svaka priča, baš poput kovanice, ima dvije strane, tako se i na drugoj strani ove nalazi mnogo ljudi koji će vam o Vegeti reći sve najgore.

Začin ili otrov?

Osim raznih začina i sušenog povrća, u Vegeti se nalaze i velika količina soli – nje više od 50 posto – te aditivi, odnosno pojačivači ukusa. Aditivi su supstance koje se dodaju hrani kako bi ona što duže trajala, bila “ukusnija” i izgledala dobro. Mnogi će tvrditi da velikom količinom aditiva, Vegeta ustvari dominira ukusom hrane te da hrana gubi svoju aromu.

Aditivi se obilježavaju E-brojevima, zavisno od njihovog uticaja na ljudsko zdravlje. Dijele se u tri kategorije: zelene, koji nisu opasni za ljudsko zdravlje; žute, koje bi trebalo konzumirati u manjim količinama; i crvene, koje bi trebalo izbjegavati pod svaku cijenu.

Najzastupljeniji aditiv u Vegeti jeste vrlo štetni mononatrijev glutaminat MSG – pojačivač ukusa i zamjena za so – koji se u Vegeti može naći čak oko 15 %.

MSG je aditiv E 621, označen crvenom bojom!

Njegove nuspojave kreću se od migrena preko pogoršanih simptoma astme pa sve do izazivanja: mučnine, vrtoglavice, lupanje srca, tjeskobe, bolove u grudima, hiperaktivnost, nadutost, žeđ, hladan znoj, crvenilo lica, alergijske reakcije. U velikim količinama može dovesti do odumiranja nervnih ćelija, a to se pak povezuje sa nastankom Allzheimerove, Parkinsonove, Huntingdonove bolesti. Zabranjen je u dječjoj hrani.

Upravo zbog MSG-a, mnoge su majke iz svojih kuhinja izbacile Vegetu.

„Fora” Vegete je upravo u toj otrovnoj čarobnoj hemiji, a ne u sušenom povrću. Uzmite samo sušeno povrće i dodajte ga u vašu supu, uz so i začine, upravo onoliko koliko ga realno ima u dozi Vegete i vidjećete da je supa „bljutava” u odnosu na onu koju „oplemenjujete” ovim dizajniranim začinom.

Ako, pak, u istu takvu supu dodate, u prikladnoj proporciji, samo natrijum glutaminat, ili sličan toksin s liste E612-621 i ostalih „E” lista, onda će supa biti „izvrsna”! Prema tome, sušeno povrće je tu samo kao pokriće za hemijsku supstancu koja će vas prevariti i zatrovati. Tako vi skupo plaćate so, mrvicu sušenog korjenja i mrvičicu začina, a uz to kupujete otrov.

Nažalost, i Vegeta Natur sadrži kvaščev ekstrakt. Kvaščev ekstrakt je vještački dobijena glutaminska kisjelina koja tako izolirana ‘pojačava’ slani ukus. Istina je da je ta glutaminska kisjelina neesencijalna aminokiselina, ali prirodna se nalazi u hrani te bi je kao takvu trebalo i unositi u organizam i taj unos je pravilnom prehranom i više nego dovoljan.

Postoje neke organske verzije takvih začina bez tih aditiva, ali čemu to? Zar ne možemo sami začiniti jelo solju, začinima, svježim povrćem i začinskim biljem?

(kolektiv.me)