Milošević je umro od infarkta u svojoj ćeliji u pritvoru Haškog tribunala tokom suđenja za ratne zločine i zločine protiv čovječnosti na Kosovu i u Hrvatskoj, i za genocid u Bosni i Hercegovini.

Pošto gradske i državne vlasti nijesu dale dozvole koje su tražili porodica i visoki funkcioneri Socijalisticcke partije Srbije (SPS) da se on sahrani u Beogradu uz državne počasti, sahranjen je u dvorištu porodične kuće svoje supruge Mirjane Marković u Požarevcu.

Poslije više oproštaja i govora u Beogradu i Požarevcu, sahrana je obavljena u sumrak. Sahrani, koja je obavljena bez vjerskog obreda, nije prisustvovao niko od članova najuže porodice, jer, kako su naveli, nijesu dobili dovoljne garancije za svoju bezbjednost.

Miloševićeva supruga Mirjana Marković napustila je zemlju 23. februara 2003, a sin Marko je otišao odmah pošto je Milošević 5. oktobra 2000. bio prinuđen da prizna poraz na izborima za predsjednika SR Jugoslavije. Oboje danas žive u Rusiji, a kćerka Marija u Crnoj Gori.

Tijelo Miloševića dopremljeno je iz Haga u Beograd 15. marta 2006., a narednog dana kovčeg  s tijelom je bio izložen u Muzeju "25. maj", u okviru muzejskog kompleksa u beogradskom naselju Dedinje.

Hiljade ljudi su prošle pored kovčega. Istog dana više desetina hiljada pristalica bivšeg predsjednika Srbije i Jugoslavije okupilo se ispred Narodne skupštine u centru Beograda, gdje je na pokrivenoj bini bio izložen sanduk  sa njegovim tijelom.

Kamen-međaš Miloševićeve karijere od kojeg je počela njegova, više od decenije duga neprikosnovena vladavina, jeste govor 28. juna 1989. na Gazimestanu, na Kosovu, na proslavi 600 godina Kosovske bitke kojoj je prisustvovalo oko milion ljudi.

Ubrzo potom uslijedio je raspad SFRJ, prvo kratki slovenački rat, pa dva razorna u Hrvatskoj i BiH, i na kraju sukob na Kosovu i NATO bombardovanje SR Jugoslavije.

Bio je neprikosnoveni lider Socijalističke partije Srbije (SPS), dva puta predsjednik Srbije, a potom predsjednik SR Jugoslavije.

Desetogodišnja autokratska vladavina Slobodana Miloševića završena je 2000. pobjedom kandidata udružene Demokratske opozicije Srbije (DOS) Vojislava Koštunice na izborima za predsjednika SRJ.

(Beta)