U više navrata tokom procesa pred tim sudom Milošević je pominjao da je neko u Hagu nastojao da uništi njegovo zdravlje i da su, s ciljem da se to prikrije, sudije tog suda odbile da mu odobre odlazak na liječenje na kardiovaskularnu kliniku u Moskvi.

Istovremeno, Džefri Najs, tada glavni tužilac Tribunala, tokom suđenja je tvrdio da Milošević manipuliše sudom time što odbija da slijedi propisani ljekarski tretman.

Nekoliko godina kasnije, međutim, Najs je priznao da je bilo političkih pritisaka na haški sud, ali i da je Milošević učinio sebi lošu uslugu kada je odlučio da se brani sam, jer je tako propustio priliku da pred javnost i sud iznese neke značajne dokaze.
"Vjerujem da bi sudije u konačnom razmatranju uzele u obzir i te argumente. Ali ko zna kakav bi bio rezultat. Sudije su tako vodile postupak da nikako nije mogao da se žali zbog nepravičnog postupanja. Davali su mu veliku slobodu koju je on, možda koristio protiv sopstvenog interesa", izjavio je Najs.

Njemu je, kako je izjavio, smetalo što je Miloševiću "svašta tolerisano", objasnjavajući to upravo činjenicom da mu se popuštalo zbog zdravstvenog stanja.

Četiri mjeseca prije smrti Miloševića je u Hagu pregledao ljekarski tim specijalista među kojima su bili kardiolog iz Francuske, specijalista za krvne sudove iz Rusije i otorinolaringolog iz Beograda, koji su sugerisali da mu se dopusti pregled u Rusiji, u poznatom institutu Bakuljev. Sudsko vijeće je to odbilo.

Milošević je rođen 20. avgusta 1941. u Požarevcu, gdje je završio gimnaziju. Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1964. godine.

Maja 1989. izabran je za predsjednika Predsjedništva SR Srbije.

Na prvim direktnim izborima, decembra 1990, izabran je za predsjednika Srbije.

Prethodno, na osnivačkom kongresu Socijalističke partije Srbije, 27. jula iste godine, postao je prvi predsjednik te stranke obrazovane spajanjem dotadašnjeg Saveza komunista Srbije i Socijalističkog saveza radnog naroda Srbije. Na čelu SPS nalazio se do smrti.

Na prevremenim izborima, decembra 1992. ponovo je izabran za predsjednika Srbije, a od 1997. do oktobra 2000. godine bio je predsjednik Savezne Republike Jugoslavije.

Milošević je predvodio delegaciju u kojoj su se nalazila po tri člana iz SRJ i Republike Srpske tokom mirovnih pregovora u Dejtonu (SAD), novembra 1995. godine, nakon kojih je decembra 1995. potpisao Dejtonski sporazum, kojim je konačno uspostavljen mir u BiH.

Pošto je krajem septembra 2000. kandidat Demokatske opozicije Srbije Vojislav Koštunica, na izborima za predsjednika SRJ, imao prednost, najava drugog izbornog kruga izazvala je masovni bunt i prevrat 5. oktobra 2000.

Prethodno, Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju u Hagu objavio je 27. maja 1999. godine, tokom NATO bombardovanja Srbije (odnosno SRJ), optužnicu protiv Miloševića.

Uhapšen je 1. aprila 2001. a izručen Haškom tribunalu 28. juna iste godine.

Njegovi posmrtni ostaci dopremljeni su iz Haga u Beograd četiri dana posle smrti, da bi njegovo tijelo 16. marta bilo izloženo u holu zgrade Muzeja "25. maj" u okviru muzejskog kompleksa na Dedinju.

Sahranjen je u dvorištu porodične kuće u Požarevcu, 18. marta 2006.

Tanjug