Njenog potencijalnog "izazivača" na budućim saveznim izborima, šefa Socijaldemokratske partije (SPD) Zigmara Gabrijela poželjelo je za svojim stolom, međutim, svega devet odsto Njemaca i on se time našao na sedmom mjestu skale od deset političara.

Odmah iza Merkelove, na drugom mjestu je Gregor Gizi, šef Levice, opozicione partije nastale spajanjem nasljednika bivših istočno-njemačkih komunista i WASG stranke nezadovoljnih SPD-ovaca, koji važi za veoma rečitog i visprenog političara sa njemačkog istoka.

Ovaj pravnik po struci važi za dobrog govornika, sa pravom primesom humora i za njega se kaže da odlično komunicira sa publikom i da po mustri "tačka jedan, tačka dva, tačka tri..." povezuje svoje argumente tako logično, da ga svako razumije, a ne samo njegovi levičarski slušaoci.

Na trećem mjestu je predsjednik države Joahim Gauk, bivši harizmatični sveštenik iz Rostoka i borac za ljudska prava u nekadašnjem DDR, zatim slijede ministar odbrane Ursula fon der Lajen, majka sedmoro djece sa, izgleda, kancelarskim ambicijama, pa šef partije Zeleni Džem Ezdemir, prvi Njemac turskog porijekla na čelu jedne partije.

Najstariji član vlade, ministar finansija Volfgang Šojle je na šestom mjestu, na sedmom Gabrije, na osmom iskusni političar zelenih jorgen Tritin, pa šef desničarske i evroskeptički rapsoložene "Alternative za Njemačku" Bernd Luke i na kraju je ministar odbrane Tomas de Mezijer.

Ovaj ozbiljni Prus i bliski saradnik Merkelove nalazi se u poslednje vrijeme pod velikim pritiskom zbog saznanja da je u vrijeme dok je on bio šef Kancelarske službe, pa time i nadležan za rad obavještajnih službi, njemačka BND pomagala Amerikancima u špijuniranju Evropljana.

(Tanjug)