Beograd jeste metropola po mnogim stvarima ali izbor, kvalitet i cijene stanova ne spadaju u taj segment. Tako ovdje nećete u šarenim novinama vidjeti naslove tipa "prodat stan za 30 miliona dolara", kao što je bila nedavna vijest iz Bruklina. Prvo što u Beogradu nema stana do 1.000 kvadrata sa 14 soba, a drugo što nema ko da iskešira 29.700 evra po kvadratu.

Čak i vrhunski srpski ljekari, advokati, profesori univerziteta, muzičari, glumci, čak i sportisti, daleko su od tog platnog razreda a ono malo top biznismena kojima se "posrećila" srpska tranzicija više preferiraju vile na Dedinju, ako ne već London, Luksemburg, Monako i slične destinacije.

U Srbiji je, ne tako davno, bio jedan pokušaj da se prodaju stanovi po devet hiljada evra za kvadrat, pa nije prošlo sjajno. I ono malo kvalitetnih stanova ovde se prodaju po, za lokalno stanovništvo, paprenih dvije, do tri i po hiljade evra po kvadratu.

Srpsko tržište nekretnina je pretrpjelo velike promjene u nekoliko proteklih godina. Neke dobre okolnosti su se značajno izmjenile nagore, a one koje su bile loše, kao poreska politika, ostale su takve kaže za MONDO Kaća Lazarević, suvlasnica istoimene agencije za promet nekretnina.

Jedino što se poboljšalo jeste položaj samih agencija ne nekretnine, čiji je rad sada znatno uređeniji.

"Tržište, odnosno cijene stanova, pritiska opšta nemaština. Samo u poslednje dvije godine cijene su pale za petinu, a neke zone u Beogradu, kao najvećem tržištu, su postale mnogo manje atraktivne nego što je to bilo ranije", kaže gospođa Lazarević.

U Beogradu još mogu da se nađu stanovi kod kojih kvadratni metar košta 3.000 evra, možda čak i 5.000 evra, ali to je izuzetak i pojedinačni primer.

Skup stan danas u Beogradu odavno više nije "salonac" u Knez Mihailovoj ili na Terazijama, već stan od 120, 150 ili nešto malo više kvadrata, sa tri ili četiri kupatila, u "pametnoj zgradi" koja ima samo dva ili tri sprata, garažu, baštu, fontanu, teretanu, neretko i bazen... Tu se lako prepoznaje vrhunska gradnja.