Ponekad se pri povišenoj temperaturi javlja osjećaj opšte slabosti, glavobolje, bolovi u kostima, mišićima, zglobovima, lupanje srca.
Pri porastu temperature kod djece dlanovi i tabani (ponekad i cijele ruke i noge) su hladni, dok tijelo „gori”, tako da stavljanje ruke na čelo nije pouzdan način procjene ima li dijete povišenu temperaturu ili ne.
Posebno su na povišenu temperaturu osjetljiva djeca u uzrastu od šest mjeseci do pete godine života, zbog nezrelosti centralnog nervnog sistema, pa ona pri temperaturi tijela višoj od navedene mogu odreagovati febrilnim konvulzijama – kratkotrajnim gubitkom svijesti uz grčenje tijela.

Treba spomenuti da novorođenčad i odojčad do trećeg mjeseca života mogu biti bolesna, a da ne reaguju povišenom tjelesnom temperaturom. U tom uzrastu opšte stanje djeteta i uzimanje obroka mogu nas upozoriti na njegovu eventualnu bolest.

Ako je izmjerena temperatura bolesnika aksilarno od 37,1°C do 37,9°C govorimo o subfebrilnoj temperaturi, od 38°C do 39,9°C o febrilnoj, a ako je ona 40°C i viša, o visoko febrilnoj temperaturi (hiperpiretičnoj). Po pravilu akutne infektivne bolesti prate visoke temperature, a subakutne i hronične niže temperature. Letalna gornja granica temperature je oko 43°C.

KAKO “SKIDATI” TEMPERATURU?

Povišena tjelesna temperatura se skida primjenom farmakološke terapije, antipireticima kao i primjenom obloga sa mlakom vodom, tuširanjem, provjetravanjem hlađenjem prostora u kome boravi pacijent.
Antipiretik treba dati ako je temperatura kod djece iznad 38,5°C i kod odraslih iznad 39°C. Čini se da je najkorisnija i najmanje štetna kombinacija hlađenje pacijenta oblogama sa mlakom vodom uz primjenu nekog antipiretika. U pedijatrijskoj praksi zbog najmanje nuspojava, to je najčešće paracetamol.

Osim toga bolesniku s temperaturom treba skinuti višak odjeće i davati mu dovoljno tečnosti. Paracetamol uzrokuje rijetke komplikacije, a u toksičnim dozama izaziva oštećenje jetre, što je češće kod odraslih nego kod djece. Djeca imaju više glutationa, za koji se vjeruje da štiti od hepatotoksičnosti paracetamola. Ipak, paracetamol je i dalje najčešći uzrok trovanja odojčadi i male djece u SAD  usljed predoziranja.

Acetilsalicilna kiselina se primjenjuje kod odraslih, jer kod djece koja imaju neku virusnu infekciju može dovesti do Reyev-og (hepatocerebralni) sindroma a takođe može maskirati bol. Najčešće neželjeno dejstvo je pojava Git krvarenja. Od nesteroidnih antireumatika u poslednje vrijeme najčešće se primjenjuje ibuprofen i to u dječjoj populaciji u obliku sirupa i čepića (supozitorija). 

Kortikosteroidi se ne daju primarno kao antipretici zbog njihovog uticaja na imuni sistem u toku upalnog procesa.

Osim praćenja same temperature, važno je brinuti se i o poremećaju disanja, poremećaju svijesti, bolu, funkcionisanju organskih sistema i krvnog pritiska.

Masiranje mlakom vodom je za pacijenta najpogodnija metoda, dok je masaža hladnom vodom i alkoholom nepoželjna. Skidanje tempearature alkoholom nije ništa efikasnije od vode, a pri tom naročito kod djece može doći do iritacije kože, kao i do trovanja alkoholnim parama.

KADA SE TREBA OBRATITI LJEKARU?
Ukoliko temperatura uporno raste i traje više od tri dana, neophodno je otići ljekaru. Generalno temperatura od 39.5°C se ne liječi samomedikacijom.

Povišena temperatura kod djece ispod tri mjeseca je češće simptom bakterijske infekcije, što zahtijeva ljekarski pregled.

Roditelji često smatraju da prilikom izbijanja zuba djetetu, kao prateći simptom se javlja povišena temperatura. To nije tačno, u takvoj situaciji treba konsultovai ljekara zbog moguće infekcije.

Preparati protiv dijareje uz prisutnu povišenu temperaturu mogu se koristiti tek uz preporuku ljekara.

Rastvori za nosnu sluzokožu koji sadrže natrijum hromoglikat mogu se koristiti za alergijski rinitis, ako istovremeno postoji povišena temperatura bez konsultacije sa ljekarom.

Izvor:pharmamedica.rs