Uprkos nazivu, ovaj fenomen je obično bezopasan, iako je izuzetno neprijatan.

Ljudi koji pate od njega, obično čuju snažne eksplozije, lomljavu ili pucnje tokom sna, iako se takva buka zapravo nije javila.

Novi pregled postojećih istraživanja o sindromu glave koja eksplodira objavljen u Sleep Medicine Reviews žurnalu, ističe koliko se često previđa ovo stanje.

Trenutno ne postoje naučni podaci o tome koliko je sindrom učestao, dijagnostici, pa čak ni planovima liječenja.

„Pretpostavljamo da do sindroma dolazi zato što tijelo ne tone u san u pravom trenutku“, kaže istraživač Brajan Šarples, docent psihologije i direktor Klinike za psihologiju na Univerzitetu u Vašingtonu.

„Umjesto da se tijelo gasi, određene grupe neurona se zapravo aktiviraju i čine da ‘čujemo’ eksplozije. Određeni psihološki i bihejvioralni faktori takođe igraju ulogu“, objašnjava on.

Šarples kaže da je do sada imao 40 slučajeva sindroma glave koja eksplodira. Obično se sindrom povezuje sa stresom i ekstremnom iscrpljenošću, a češći je kod žena i osoba starijih od 50 godina, iako se javlja čak i kod desetogodišnjaka.

Šarples u novom pregledu ističe važnost dodatnih istraživanja sindroma glave koja eksplodira.

U međuvremenu, poželjno je pružiti „edukaciju i podršku osobama koje pate od ovog sindroma“.

Kod pacijenata se može razviti i strah i anksioznost prije odlaska u krevet, pa ih je bitno edukovati o tehnikama opuštanja.

„Važno je da svijet čuje o pravoj prirodi sindroma glave koja eksplodira„, kaže Šarples.

(dnevni.rs)