Tim istraživača, među kojima je bio i David Matelo iz jedinice 1099 sa Univerziteta u Reneu u Francuskoj, nedavno je predstavio svoja otkrića na kongresu EuroPRevent u Holandiji, piše KoDren.com.
U okviru studije oni su ispitali 40 zdravih muškaraca iz Francuske starosti između 55 i 70 godina. Svi učesnici su podijeljeni u grupe, u zavisnosti od stepena vježbanja i životnog doba kada su počeli da vježbaju.
Podijeljeni su u tri grupe. Jedna nije nikad vježbala više od 2 sata nedjeljno tokom cijelog života, druga je vježbala najmanje 7 sati nedjeljno tokom 5 godina i počela je prije 30. godine života, a treća grupa je vježbala najmanje 7 sati nedjeljno i počela je poslije 40. godine života. Vježbanje u svim grupama podrazumijevalo je ili trčanje ili vožnju bicikla.
U prosjeku, oni koji su počeli da vježbaju prije 30. godine života vježbali su 39 godina, tj. od 22. godine. Oni koji su počeli poslije 40. vježbali su u prosjeku 18 godina, ili od 48. godine života.
Da bi se vidjeli efekti vježbanja na srčano zdravlje učesnika, puls i unos kiseonika su mjereni tokom maksimalnog vježbanja. Učesnici su takođe podvrgnuti ehokardiografiji - testu koji koristi zvučne talase za dobijanje pokretnih slika srca - u mirovanju i tokom maksimalnog vježbanja.
Istraživači su ustanovili da je puls u mirovanju u prosjeku sličan kod onih koji su redovno vježbali. Oni koji su počeli da vježbaju prije 30. godine imali su puls od 56,8 otkucaja u minutu u mirovanju, u poređenju sa 58,1 otkucajem u minutu kod onih koji su počeli poslije 40. godine.
Prema riječima istraživača, započinjanje sa vježbanjem od 40. godine ima iste prednosti za zdravlje srca kao da se počelo prije 30. godine života.
Maksimalan unos kiseonika takođe je bio sličan kod obje grupe za vježbanje. Oni koji su počeli prije 30. imali su maksimalan unos kiseonika od 47,3 ml/min/kg, u poređenju sa 44,6 ml/min/kg kod onih koji su počeli poslije 40. godine života.
Međutim, grupa koja nije vježbala imala je mnogo veći puls u mirovanju, od 69,7 otkucaja u minutu, kao i znatno manji maksimalan unos kiseonika, od 33,0 ml/min/kg.
Na osnovu rezultata ehokardiografije, tim istraživača je ustanovio da su lijeva ventrikula i obje atrije veće kod obje grupe koje vježbaju u odnosu na grupu koja ne vježba. Grupa koja ne vježba je takođe imala mnogo deblje srčane zidove od grupa koje vježbaju.
"Ovo remodeliranje srca je drugačije između grupa koje vježbaju i onih koji ne vježbaju", kaže Matelo.
Istraživači su takođe ustanovili da obje grupe koje vježbaju imaju bolju dijastoličku funkciju - proces u kom se lijeva ventrikula puni krvlju kada je srce u stanju relaksacije - nego grupa koja ne vježba.
Pri poređenju rezultata ehokardiografije kod obje grupe koje vježbaju, istraživači nisu ustanovili nikakve razlike.
Komentarišući ove rezultate, Matelo je istakao: "Uprkos biološkim promjenama koje dolaze s godinama, izgleda da je srce - čak i u 40. godini - podložno promjenama usljed vježbi izdržljivosti. Započinjanje vježbanja u 40. godini života ne umanjuje pozitivan uticaj na zdravlje srca. Međutim, vježbe izdržljivosti su takođe korisne i za gustinu kostiju, mišićnu masu, oksidativni stres. A poznato je da su ove prednosti veće ako se sa vježbanjem počne ranije."
Matelo ističe da kako starimo tako naš kardiovaskularni sistem prolazi kroz negativne strukturne i funkcionalne promjene. Iako vježbanje ne može da zaustavi ove promjene, on kaže da može da ih uspori.
Međutim, on naglašava da nije jasno da li kasnije započinjanje sa vježbama izdržljivosti može da nadoknadi efekte koje bi nedostatak vježbanja ranije u životu mogao da ima na srce.
"Ali, nikad nije kasno da promijenite način života i postanete fizički aktivniji", dodaje on. "To će biti korisno za srce i opštu dobrobit. A nema potrebe za visokim intenzitetom vježbanja tokom mnogo sati na nedjeljnom nivou. Korišćenje stepenica umjesto lifta i baštovanstvo takođe mogu da budu korisni."
Ovaj stav je nedavno dodatno podržan studijom objavljenom u časopisu "Medical News Today", u kojoj su istraživači ustanovili da povećanjem fizičke aktivnosti osobe starije od 65 godina mogu da smanje rizik od srčanog udara.
