Iako je još uvijek nedovoljno ispitan, hormon apetita i gladi definitivno postoji i kao takav određuje koliko često ćete osjećati glad i koliku količinu hrane ćete usled osjećaja gladi pojesti.

Ovaj hormon se naziva grelin i luči se u ćelijama želuca, ali su njegovo prisustvo stručnjaci iz oblasti medicine ustanovili i u različitim djelovima mozga i hipotalamusa, kao i u ćelijama epitela crijeva.

Upravo iz ove činjenice, izvodi se i zaključak da sasvim jasno nekada glad može biti realna i opravdana, odnosno ona glad koja se osjeća kada vam je prazan želudac i kada je nivo hormona grelin u njemu opravdano visok, ali i takozvana psihička glad za hranom, odnosno ona glad usljed koje ste gladni i onda kada ste sasvim dovoljno jeli odnosno dovoljno hrane unijeli u svoj želudac.

U normalnim uslovima, odnosno kod osoba koje osjećaju normalnu i umjerenu glad, i kod kojih je prisustvo ovog hormona najzastupljenije u ćelijama želuca i u ćelijama epitela crijeva, nivo grelina se tokom obroka drastično smanjuje i na taj način se smanjuje i glad.

Ali onda kada i uprkos dovoljnom unosu hrane osoba ipak osjeća glad, znači da je nivo grelina u njenom organizmu češce i više povišen nego što bi trebalo da bude, da je prisutan u mozgu i u hipotalamusu i da srazmerno tome, ta osoba ima veću predispoziciju da bude gojazna.

Onda kada osoba kod sebe ustanovi gojaznost, odnosno srazmerno toj činjenici i povišen nivo hormona gladi, treba da zna da se sa ovim problemom može suočiti tako što će svjesnim smanjenjem unosa masnih namirnica, smanjiti i količinu masnih naslaga, a time i proizvodnju ovog hormona gladi, jer masne namirnice i njihov unos, kao i masne naslage u organizmu imaju direktan uticaj na to da se hormon gladi grelin prekomjerno luči i proizvodi u organizmu.

(Izvor:zdravino.com)